405. könül istərdi ki bunu hansısa bir yaxın dostumla bölüşüm ama yoxdu heç biri yanımda. olsa da yanımda bəlkə utanaram bunları danışmağa. üç ilə yaxındır içimdə tuturam yazacaqlarımı. uzun sürən bir ilişkidən çıxmış biri olaraq əslində çox güclüydüm. bir-iki özünü yerə atma, beş-altı dəfə mesaj yazıb bir-birimizə duyduğumuz sevginin böyüklüyü və bu minvalda yenidən, bəli yenidən birliktə olmağımız haqqında danışmalar. 26-sı bir öncəki danışmamı destekler nitelikte olan, 10-u getdikçə sərtləşən, ən son ikisi isə samsung b5722 də hal-hazırda var olan dans və hamburger temalı rəsimli mesajları olmaq şərti ilə toplam 38 cavabsız mesajın sonunda kesin olaraq ayrılmışdıq.
ilişki bitər-bitməz eləbil üstümnən ağır yük götürülmüşdü. artıq telefonum şarjı bitdiyində həyəcanlanmır, bir-birimizin həyatına çox hörmət edirmiş kimi, o tualetə gedəndə masada duran telefonun mesajlarını qarışdırdıqdan sonra o gəlmədən telefonun işığı sönsün deyə gərilmələr yox idi. -* telefon da artıq yox idi həyatımda. son dəfə telefonun kitabçasını kontrol etdim və qızlara baxdım. uzun bir ilişki tək mənnən deyil telefon kitabçasından da çox şey götürmüşdü. ciddi deyirəm telefon kitabçam erkek öğrenci yurdu kimi idi -* köhnə sevgilim nuru nuri deyə yazmışdım. nəysə uzatmayım sözlük, əslində ergen mi desəm, uşaq mı desəm bilmədim o vaxtlar belə şey olmuşam