25. kafka ilə içmək xoşdur.hərçənd ki, o içmir çünki onsuzda içməmişdə içki orgazmı'nı yaşaya bilir.bu adam yalnızlığın simvolu 2'dir.çünki dostoyevsky'dən sonra ən pessimist hissləri onunla bölüşə bilərsiniz.bunun üçün metamorphosis əsəri ilə söhbətləşməniz yetər.hərdən deyir ki:
"müdrikliyin başladığına ilk işarə,ölmək istəyidir"
deyəsən intihar etmək istəyir amma bacarmır.o da bizim kimi öləmədiyindən yaşayanlardandır.ya da öləmədiyindən yazanlardan.ona baxdıqca hər şeyin sonsuz olduğunu bir daha anlıyıram.dünya belə kürə şəklindədir.və bu heç vaxt bitməyəcək.bir də milena'sı var kafkanın, xəstə bir adamı sevəcək qədər xəstə olan.qorxunun allahı adlandırıram hərdən onu çünki arada milena'ya yazdığı məktublarda:
"yəhudiyəm.qorxunun nə olduğunu yaxşı bilirəm"kimi cümlələr qurur.deyəsən çox qorxur.qorxmasa niyə yaşasın ki, bu qədər əzabla?!
bunlar yetməzmiş üstəlik vegeterian'dır.balıqlara nə vaxt baxsa:
"xoşbəxtəm çünki sizi yemirəm"deyir.amma hər halı ilə dadlı adamdır.utancaq çəkingəndir amma bir franz kafka'dır.
sonda isə ruhumun içki, siqaret iylənən otaqlarında:
"mənim kafka'm franz'la, özümdə deyil"deyərək uzatmaq istəmirəm