16. başlığı görən kimi yadıma düşdü. bəlkədə çoxlarınız xatırlamayacaqsız. bir reklam var idi hardasa 5-6 bəlkədə daha çox il əvvəl. çöldə yağış yağır. balaca bir uşaq yetimxanada yerində uzanıb və birdən anasını xatırlayır. yetimxanadan çıxıb yağışın altında küçə boyunca qaçır. uşağı biri görür və hara qaçdığını öyrənəndən sonra uşağa kurabiye verir. həmin kurabiyenin reklamı idi. anne eli değmiş gibi deyirdi reklamda. bəlkədə bir şeyləri qarışdırıram çünki çox əvvəllər izləmişəm. ondan daha təsirli reklam ola bilməz yəqin ki dünya tarixində.

edit: sən demə o reklama baxıb ağlayan tək mən olmamışam. tapın baxın o reklama. ekşisözlükdə başlığı belə var imiş indicə tapdım. link