30. sonsuz, alov təki kükrəyən səhrada bir kərtənkələyəm. temperatur yox-yox +45 di. iqlimə uyub narıncı rəng almışam. belim qabığ bağlayıb, qaşınır. bir daşın üstünə çıxıb mal kimi uzaqlara baxıram. "paralel dünyanın da götünə qoyum. burda da bir pox olmadıq. camatın uşağı paralel dünyada at oynadır, mənim günümə bax amk" kimi fikirlər mənəvi dünyamı sarsıdır.
birdən "əşşi bu havada iti qovsan çölə çıxmaz, sikdir elə hər şeyi" deyibən, daşın altına, kölgəyə çəkilirəm.