2. Neşet Ertaş, (1938 [1], Çiçekdağı, Kırşehir - 25 Eylül 2012, izmir), Türk halk ozanı ve halk müziği şarkıcısı. Abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi. Yaşar Kemal, Ertaş'ı "bozkırın tezenesi" olarak adlandırmıştır.

Unesco Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi kapsamında yapılan ulusal envanterlerden Yaşayan insan Hazineleri Türkiye Ulusal Envanterine alınarak yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde iTÜ Devlet konservatuarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görülmüş, bağlamadaki tavrı ve türküleri konservatuarlarda ders olarak okutulmuştur. Hayatı ve eserleri Prof.Dr.Erol Parlak tarafından iki ciltlik bir kitap halinde yayımlanmıştır.

hayatını konu alan belgesel için (https://www.youtube.com/watch?v=eS_m8T_z5uw&list=PLbuiAzMbgGUB2JokB1ym9M70B6kffjs0V)

Neşet Ertaş’ın kendi kaleminden hayatı

Bin dokuzyüz otuzsekiz cihana
Kırtıllar köyünde geldin dediler
Babama Muharrem, anama döne
Dediysen atayı bildin dediler

Dizinde sızıydı anamın derdi
Tokacı saz yaptı elime verdi
Yeni bitirmiştim üç ile dördü
Baban gibi sazcı oldun dediler

O zaman babamdan öğrendim sazı
Engin gönül ile hakk’a niyazı
O yaşımda yaktı bir ahu gözü
Mecnun gibi çölde kaldın dediler

Zalım kader devranını dönderdi
Tuttu bizi ibikli’ye gönderdi
Babam saz çalarken bana zil verdi
Oynadım meydanda köçek dediler

Anam Döne ibikli’de ölünce
Tam beş tane öksüz yetim kalınca
Beşimiz de perişan olunca
Babamgile burdan göçek dediler

Yürüdü göçümüz tefleğe doğru
Bu hali görenin yanıyor bağrı
Üç aylık çoçuğun çekilmez kahrı
Bunlara bir ana bulun dediler

Yozgat’ın Kırıksoku köyü’ne vardık
Bize ana yok mu diyerek sorduk
Adı Arzu dediler bir ana bulduk
işte bu anadır buldun dediler

En küçük kardaşı kayıp eyledik
Onun için gizli gizli ağladık
Üstelik babamı asker eyledik
Yine öksüz yetim kaldın dediler

Zalım kader tebdilimi şaşırttı
Heybe verdi dalımıza devşirtti
Yardım etti yerköy’üne göçürttü
Biraz da burada kalın dediler

Yerköy’den Kırıkkale’ye geldik
Babam saz çalarken biz çümbüş aldık
Kırşehir’e varınca kemanı çaldık
Aferin arkadaş çaldın dediler

Yarin aşkı ile arttı hep derdim
Babamı bir yere dünür gönderdim
Başlık çok istemişler haberin aldım
istemiyor yarin seni dediler

Kırşehir’de yedi sene kalınca
Düğün düzgün hepsi bize gelince
Burada herkese yer daralınca
Ankara’ya gider yolun dediler

Ankara’da (sünnetçi) Veysel usta’yı buldum
Epeyce eğleştim, evinde kaldım
Yüz lirayı verip bir yatak aldım
Etti isen böyle buldun dediler

Bir ev kiraladım münasip yerde
Kaldı kavim kardaş hep kırşehir’de
Bu aşk hançerini vurdu derinde
Çaresini bulmazsan öldün dediler

Yarin aşkı ile döndüm şaşkına
Arada içerdim yarin aşkına
Canan acımaz mı garip dostuna
Bunu da içeriye alın dediler

Eserleri;

Açma Zülüflerin Yellere Karşı
Ağla Sazım Ağlanacak Zamandır
Ah Yalan Dünya
Ahirim Sensin
Ahu Gözlerini Sevdiğim Dilber
Al Yanak Allanıyor
Aman Dünya Ne Dar imiş
Anladım Evelden Böyledir Takdir
Aşk Ataşı Düştü Garip Gönlüme
Aşkın Beni Del’eyledi
Aslanım Eller 1
Ay Dost Deyince Yeri Göğü inleten
Ayva Turunç Narım Var
Az Mı Çektim
Bağışla Sevdiğim Hakkı Seversen
Baharı Görmedim
Bahçada Gül Ağacı
Bahçadan Aşıyor Ayvanın Dalı
Başım Alıp Çıksam Bir Yüce Dağa
Ben Miyim Dünyada Bir Bahtı Kara
Bir Anadan Bu Dünyaya Gelince
Bir Güzel Gördüm
Böyle Olur Mu
Bütün Ahbaplar Ansın Adını
Canana Doyulur Mu
Ceylan (Sensin Bu Dağların Meralı)
Çiçekdağı Derler (Oyun Havası) 1
Çiçekdağı Derler (Oyun Havası) 2
Çiçekler içinde Menevşe Baştır 2
Dağlar Başı Karlı Olur
Dağlar Dağladı Beni
Deli Boran (Bozlak)
Dinek Dağı 2
Dinle Sana Bir Sözüm Var
Dünya (Yürü Durma Yürü)
Evvelim Sen Oldun
Garibin Dünyada Yüzü Gülemez
Gel Sevelim
Gel Yanıma
Gönlüm Ataşlara Yandı Gidiyor 1
Gönül Dağı
Gönül Yari Bulmayınca
Gülüşün Gülden Güzel
Güzele Bakması Sevaptır
Halime Gız Çay Aşağı Gidiyor
Halimenin Aşıkları
Hapishanelere Attım Postumu
Hapishanelere Güneş Doğmuyor
Hata Benim Günah Benim
Hele Bakın Şu Feleğin işine
iki Büyük Nimetim Var
insan (Gözleri Kör Değil)
Kahveyi Kavuranlar
Kale Kaleye Bakar (Sürmeli)
Kalkın Semaha Dönelim
Kar Mı Yağmış Yüce Dağlar Başına
Kar Yağar Kar Üstüne
Karanfil Ekeceğim
Karga Olan Gül Kıymeti Bilemez
Karlı Dağlar Geçit Vermez
Kaşların Karasına
Kendim Ettim Kendim Buldum
Kesik Çayır Biçilir Mi
Kibar Kızın Saçları Sallanıyor
Kına Mı Yaktın Eline (Emine)
Kızılırmak Can incitme
Köprüden Geçti Gelin
Kova Kova indirdiler Yazıya 1
Kurusa Fidanım Güllerim Solsa
Küstürdüm Gönülü Güldüremedim
Mevlana (Yok Değilsin)
Mutlu Olsun
Nar Tanesi (Sevda Olmasaydı)
Naz Eyleme (Gurban Olduğum)
Ne Dersin (Gönül Arzediyor) 1
Ne Güzel Yaratmış
Ne Olur Sevdiğim (Gel)
Ne Söyleyeyim
Ne Yaşamış Ne Yaşar
Nedir Bu Başımda Bu Sevda
Nerde Ne Arıyon
Neredesin Sen
Neyledin Dünya (Aydos)
Niye Çattın Kaşlarını
N’olur Gelin N’olur
O Sen Misin O Sen Misin
O Şirin Sözlerine
Şad Olup Gülmedim Eller içinde
Sanki Sam Yelisin (Belalı Kader)
Seher Vakti Çaldım Yarin Kapısını 2
Sevda Gitmiyor (Leyla Leyla)
Sevdayı Çekip De Gönülü Bilen
Sevdiğim (Bir Nazar Eyledim)
Sevgi Mengisi
Sevgidir Sevgi
Şirin Kırşehir
Şu Fani Dünyaya Geldim Gidiyom
Su Gelir Millendirir
Suda Balık Oynuyor
Taramış Zülfünü
Tatlı Dile Güler Yüze (Doyulur Mu)
Vay Vay Dünya
Yanarım Senin Aşkına
Yandı Bağrım
Yanıyorum Yanıyorum
Yardan Ayrı Düşeli
Yare Gidem
Yazımı Kışa Çevirdin (Leyla) 1
Yine Bir Hal Oldu
Yine Haber Gelmiş
Yolcu (Bir Anadan)
Yörü Bre Yalan Dünya
Zamana Uymasını Bil
Zorumuş Meğer
Zülüf Dökülmüş Yüze