3. camaatın uşağı birləşməsini eşitməyimə tək səbəb.
millətə dərs, qiymət, bacarıq üçün yad edilən camaat uşaqı məndə cırıq jeans ya rəngi getmiş köynək səbəbiylə "camaatın uşağına baxıram ürəyim açılır, bir də sənə baxıram ...." versiyasında səslənir.
15 yaşımda israilə köçmə ilə ailəmə qarşı baykot kimi başlayıb sonradan geyim tərzim olub. qışda səhər gecə yatdığım paltarın üstündən palto geyinib dərsə gedirdim. ərgən ağlımla bu ölkəyə nifrətimi belə göstərirdim. guya kiminsə vecinə idi, onsuzda görünməz idim. 10 saat məktəbdə olurdum, özümü nəfəs alan bir insan hiss etdirəcək bir əlamət olmazdı. nəysə, bu başqa mövzudur. amma, yadıma gəlir bir dəfə məktəb psixoloqu yanına çağırıb ürək ağradan səs ilə köçmən ailə olaraq maddi çətinliyimiz varsa, məktəb məni geyim ilə təmin edə biləcəyini demişdi -*.
papam ayda ildə bir dəfə mənimlə harasa getsə, və mən adi "vətəndaş" geyimimdəyəmsə, məndən iki metrə aralı dayanar,belə geyimdə kimsəyə məni təqdim etdiyini isə xatırlamıram. əslində çox ürəkbulandıran vəziyyətdir, insanın geyimi niyə bu qədər ətrafa təsir etməlidir? ləkəli, çirkli köynəyi anlaya bilərəm, amma rəngi getmiş ya çırığı olan bir paltar niyə insanları utandırır? yəqin hər insanda kasıbçılıqdan qaçmaq, kasıbçılıqdan diksinmək, kasıbçılıqdan qorxmaq yatır. elə bil yoluxan xəstəlikdir, yaxın dursalar, bunlara da keçər.
daha iyrənc səhnə idman zallarında olur, adidas, nike paltardəyişmə kabinlərinə oxşayır. deyirsən məşq edirəm, nə fərqi var əynimdəki nədir, di gəl ki səni adam yerinə qoymuyacaqlar. hələ dostların? "bir gün bizi də sənə görə zala buraxmıyacaqlar" "sənallah bu cırıq əskilərdə özünə baxma güzgüdə" deyib hırıldıyırlar* çox gülməlidir . gülməli olan adıdas-ın bir deşikli əskisinə 100 dollardan çox pul verməkdir. dilənçi zad görəndə deyirlər, imkan verin papirus danışsın, dilənçini o yaxşı anlayar. vecimə deyil, təsiri yoxdur, aldığım hər paltara bağlanıram asanlıqla heç nə ata bilmirəm. mənə sadəcə maraqlı gələn odur ki, millət mənim yerimə niyə utanır?
normal olaraq iş paltarları ayrıdır.