14. yeni nəslin azərbaycanca kitab oxumamasından qaynaqlanan bir problemdir. ancaq təkcə bundan ibarət deyil.
tv, radio, internet - bunların hamısı bizə məlumatları türkcə aşılayır. internetdə məşhur olmayan, ancaq özünüzə maraqlı gələn hansısa informasiyanı azərbaycanca tapmaq çətindir, ancaq türkcə ən azından bir-iki qaynaq da olsa, tapırsınız. maşında gedərkən radioya qulaq asırsınız və budur, yenə demet akalının təzə mahnısını həmin gün bəlkə onuncu dəfə eşidirsiniz. evə gəlirsiniz, bir az televizora baxım, başım qarışsın deyirsiniz. açırsınız atv-ni, görürsünüz ki, yenə zaur "deyirəm" yerinə ağzını əyə-əyə "söyləyirəm" deyir, sonra çevirirsiniz kanalı, baxırsınız ki, o birisi kanalda o birisi zaur yenə kimisə yerin dibinə soxur, aygün türkcə mahnı oxuyur, röya türkcə mahnı oxuyur, bezib kanalı dəyişdirirsiniz, kanal d-də gedən seriallara baxırsınız. çünki öz seriallarımız da onlardan götürülüb, müğənnilərimiz də türkiyəyə gedib klip çəkməyi özü üçün qürur mənbəyi sayır. bir həftəlik türkiyəyə dincəlməyə getmiş adam qayıdanda türkcə danışır, niyə axı?! mən özüm türkcə danışanda heç kim ləhcəmdən seçə bilmir ki, haralıyam. ancaq ki azərbaycana gələndə, azərbaycanca yazışanda, danışanda bir dəfə də olsun, türk sözlərindən istifadə etməmişəm. kimsə edəndə də ətim tökülür, düzü. hə, söhbəti kitablarla açmışdım. bütün onlayn kitab satan saytlar, əli və nino mağazası və bunun kimi bir çox yerlər türkiyədən kitab gətirib bizim millətə baha qiymətə soxuşdurur. heç kim kitabı tərcümə eləməyi fikirləşmir, çünki ucuz alıb baha satmaq işlərinə yarayır, yoxsa ki dur tərcüməçiyə pul ver, sonra o kitabı nəşr elə və s. fikirləşirlər ki, əşi onsuz da bu millət türkcə bilir də, qoy elə türkcə oxusunlar. belə olanda da türkləri ovcumuzun içi kimi bilirik, özümüzü unuduruq.
azərbaycan ədəbiyyatını təbliğ edən yoxdur heç. sovet yazarlarının əsərləri yenidən basılmır, ancaq qərb ədəbiyyatı oxuyuruq. ədəbiyyatşünaslar hara baxır bəs? dilçilər hara baxır?
bəxtiyar vahabzadənin "latın dili" deyə bir şeiri var, deyir ki:

indi söylə,
hansı dilə ölü deyək:
vətən varkən,
millət varkən,
kiçik, yoxsul komalarda
dustaq olan bir diləmi?
yoxsa, uzun əsrlərdən
keçib gələn,
xalqı ölən,
özü qalan bir diləmi?

dil ölürsə, hamımız günahkarıq. sən yeniyetmə yazmağa ərinib ərgən yazırsansa, vaz keçmək sözünü yazmaq əvəzinə beynini yorub əl çəkmək, imtina etmək sözlərini tapmağa çalışmırsansa, o sənin günahındır. dilin günahı yoxdur.