516. uşaq olanda , həmişə hindiquşlarına nifrət edirdim. bilmirəm niyə ama o , quşları harda görürdüm öldürmək isdəyirdim.təxminən 5-6 yaşım olardı.nəysə bir gün kənttə oynuyarkən bir hindiquşu balasını tuttum. bunu birinci suya soxdum biraz boğdum, məzələndim alçalttım. sonra hündürlükdən yerə attım 4- 5 dəfə.daha sonra ağzını açıb qum zad yidizdirdim, tüklərini yoldum ,ayağından asdım , təpiklədim , boğazını sıxdım , yenə təpiklədim. bəlkə nəbilim uşaq vaxtı , nə qədər çox işgəncə növü bilsəydim , hamısını tək - tək sınaqdan keçirərdim. bir sözlə götünə ağac soxmadığım qalmışdı. sonra hindiquşunun balası , gözlərini asta- asta yumdu . sakitcə başını yerə qoydu və öldü. mən xiyarda bunu ayağından tutub fələzlədim getti .


hələdə gözümü yumanda bu quşun , rəngi, gözləri , mənə yazığ - yazığ, baxışları gözümün önündən getmir. bunu yazaraq nə qədər göt biri olduğumu anlatmaq isdəməzdim ama etiraf inasanın hisslərini biraz da olsa sakitləşdir. bu qədər götlükdən sonra hələ də yaxşı insan olmaq üçün çalışıram. uşaq vaxtı nə üçün belə elədiyimi və hansı hisləri yaşadığımı, necə bu hərəkətləri edərkən vicdanım bir hissəsini parçalamadığını, hələ də anlamış deyiləm.mənə böyük əzab verən bu iyrənc hərəkəttən qurtulmaq isdəmirəm əgər nə vaxtsa bu hisslər məni tərk etsə, onda biləcəm ki , vicdanımı tam mənası ilə itirmişəm.