(youtube: 
)
)hardasa axırıncı tətilimdə shazamın köməyilə tapmışdım bunu. məndən soruşsalar əsrin icadı nədir, deyərdim bir selfie çubuğu, bir də bu shazam programı. o qədər də səfiləm, bəli -*
həyatımın yeni mərhələsinə start verdim, sevimli dostumun dediyi kimi, nə ilk idi nə də son olacaq.. bu mərhələnin də ilkləri ilə qarşılaşdım artıq.. bir az onlardan bəhs etmək istəyirəm.
ilk düşmən: məndən bir pillə yuxarı statusda olan bir iş yoldaşı. xarici görünüşcə bir bayquşu xatırladır desəm, yeridir. böyük və bir-birindən uzaq gözlər, üzünə nisbətən xeyli böyük qara çərçivəli gözlük, qırmızı pomada və bir-birindən uzaq gözlərini daha da ön plana çıxarıb onu çirkinləşdirən ortadan ayırdığı saçları ilə tam bir dəli təsiri bağışlayır. bütün gün sanki həyati məsələlərlə məşğul olurmuş kimi göstərir özünü. əslində isə boş-boş danışmaqdan başqa bir iş görmür.
ilk dostlar: pansionunda yaşadığım 70 yaşlarda dayı və onun həyat yoldaşı. nədəndir bilmirəm bir neçə gün keçdikdən sonra bütün həyat hekayəmi onlara danışdım, böyük maraqla dinlədilər və öz kommentarları ilə feyziyab etdilər. əvəzində mənə uşaqlıq xatirələrindən, 200 illik pansionun tarixindən, kolbasa düzəltməkdən tutmuş buralarda qeyd olunan ovçular bayramına kimi bir çox maraqlı şeylər danışdılar. qızları ilə də tanış oldum. başqa bir evə köçsəm də gedib tez-tez görəcəyəm çünki burda onlardan başqa hələ ki bir tanıdığım yoxdur.
ilk məhəbbət: yenə pansionda qarşılaşdığım və changevari vurulduğum biri. buranın klassikdən də klassik bir yerlisi. müxtəlif binalarda amma nəticə etibarilə eyni yerdə işləyirik. bütün gücümü səfərbər etməyimə baxmayaraq diqqətini cəlb etməyə nail ola bilmədim. sakitcə gözləyirəm bir daha nə zaman qarşılaşacağıq və mən onu nə zaman evə dəvət edəcəyəm. son 20 gün, sonra buradan gedir və bir daha gəlməyəcək. oxucu, mənim üçün dua et -*
hələ çox hadisələr baş verəcəkmiş kimi hiss edirəm. gələn həftə paytaxta səfərim var. gözlə paytaxt mən gəlirəm.