1. o nənəmin sözü olmasın, deyir ölüm haqdı. hamımız öləciyik. hə, hamımız öləciyik. amma necə,hansı şəkildə?
çoxlarımız bir bataqlığın içərəsindəyik. 2 tip var. 1. bu bataqlıqdan çıxıb ətrafı istədiyi rahatlıqda gəzmək arzusu olanlar, 2. ümümiyyətlə bu bataqlıqdan kənarda həyatın varlığından xəbəri olmayanlar. 2 cini tullayaq. fərz edek ki, çoxumuz 1 ciyik. biri var, o bataqlıqdan çıxma planlarını qurduğun müddətdə təsadüfən bataqlıqda öləsən, biri də var bataqlıqdan çıxandan sonra istənilən cür öləsən. 2-ci möhtəşəmdi və istəniləndi.
məndən soruşsan, mən ölümdən qorxmuram yox amma indi də ölmək istəmirəm. niyə? çünki hələ rahat deyiləm. qatarım reysində rahat getmir ki deyim ki hə, rahat gedir də reysində, nə vaxt çıxar çıxar reysdən, fərq etməz. amma mənim qatarım heç reysinə düşməyib. düzənimi, rahatımı qurmamışam. şikayətləndiyim tablo içərisində yaşayıram. indi ölmək istəmirəm axı.
2-3 gün əvvəl zad, televizorda xəbər gördüm. deməli, xəbər beləydi. 40 neçə yaşlarında bir kişi paraşütdən tullananda qayalara çarpılıb ölmüşdü. və adam tanınan adam idi. həkim idi. ölməmişdən əvvəl verdiyi müsahibələr varıydı. adamın müsahibələrinə baxdım necə rahat necə belə nətər deyim e üzü xoşbəxtəm ala mən deyirdi elə bil. sonra onun haqqında danışdıqca müxbir başa düşdüm niyə belədi. adamımızın, dadmadığı az dad qalmışdı. sənəti həkim olsa belə yadımda qalmadıye bir neçə əlavə xoşladığından başqa işlərlə də məşğul idi. motesikl yarışlarından tutmuş, musiqiyə qədər. deyəsən gözəl gitarist idi həm də. deyir, adrenalini sevirəm. dəhşət xoşum gəlir. və bu səbəbdən adrenalin yaşadığı xeyli keçmişi varıydı. uçmaq zad. mən bu adamın ölümünə heç pis olmadım. adamın qatarı çoxdan reysə düşmüşdü. adam bataqlıqdan çoxcan çıxmış, cəngəllikdə gəzmək istəyib də orda gəzəndə ayağı ilişib ölmüşdü elə bil. istədiyi şeyi eliyəndə ölmüşdü. kaş hamımız belə ölək.biri var, hər gün söyə söyə məcbur işə getdiyin yerdə səni maşın vura bir də var paraşütdən tullanmağı çox istəyəndə paraşütdən tullananda öləsən. ikincisi möhtəşəmdi.
mən də qatarım reysə düşəndən sonra istənilən ölüm şəklini istəyərəm. deyək ki, misalçün də, çox çox istəyirəm antraktidaya getmək. gedib ora baxan momentdə başıma buz düşüb ölsəm, heç vaxt pis olmaram. istədiyim şeyi eliyəndə ölmüşəm. ona görə, əziz oxuyucular nə qədər ki ölüm qapımızı döyməyib, həmən qatarlarımızı reysinə salmalıyıq.