12. bir dəfə netdə biri ilə tanış olmuşdum. bu gic qızı da dini şəkillər zaddar paylaşardı deyə sifətini görməmişdim. bir iki həftə danışandan sonra axır ki şəkil göndərməyə bir təhər razı saldım. göndərdi... baxıram və düşünürəm. şəkildə iki qız var. birini elə bil pamela anderson doğub. döş desən var, göt desən var, üz desən rəssam işləyib sanki. digər tayı isə iyrəncmi iyrənc. nə götdən, nə döşdən, nə sifətdən yarımıyıb da bədbəxt. yerlə göy qədər fərq olan bu qızların yeganə oxşar cəhəti vardı. hər ikisi yaşıl kofta geyinmişdi. şəkilə baxıb bir nəticəyə varmadan yeni mesaj yazdı. səncə hansı mənəm? lənət şeytana, nə deyəsən indi buna... mən də həmin ortaqlıqdan istifadə edib dedim ki yaşıl koftalı sənsən? düşündüm ki o da hər ikisinin yaşıl koftalı olduğunu bilib mənim məzələndiyimi anlayar və söhbətə gülüş qatıb bağlayaram. düşündüyüm alınmadı. qız mənə yazdı ki aaa nə bildin? həmin an sanki milyonçu şousunda 15-ci suala qədər gəlib 50/50-yə variantını istifadə edib iki seçimdən birini bəxtə xuda seçmək məcburiyyətindəymişəm hissi ilə dolu idim. nəysə, ikinci bir şəkil də göndərmədi. günlərlə maraq içində qalmışdım. amma yenə də ümid edirdim ki qəşəng olanı budur. bir müddət daha keçdi və görüşmək levelinə çatdıq. əcəmi metrosunun yanında görüş yeri təyin etdik. centlmenlik edib birinci çatmışdım məkana. bir də gördüm uzaqdan gəlir. şəkildə gördüyüm qızdır, bəli bu odur. içimdəki səs durmadan danışır. neçə vaxtdır mesajlaşdığım, görünüşünü maraq etdiyim o qızdır və mən onu görürəm, bu reallıqdır. mənim bəxtimə işiyələr, axı bu necə ola bilər? bu götsüz, döşsüz qıza görəmi neçə vaxtdır bir bir bişirmə metodları həyata keçirirmişəm? ay blə, neyniyim? görəsən yanıma çatmamış götürülüb qaçım? ay blə bu nə gündü, bu nə bəxtdi axı içini sikim? gəldi çatdı, salamlaşdıq. bunu gündüzün kafesindəki kabinetə aparmaq istiyirdimsə, indi heç köhnə bakı çayxanasına gedib nərd atmağım da gəlmir. düşündüm daha girən girib onsuz da, yazıqdı, kobud şəkildə qırmıyım. həmin günki görüşü bir təhər yola verdim. qısa bir aradan sonra isə bunu bacısı ilə metroda təsadüfən gördüm. bacı nə bacı... elə bil eyni ata ananın uşağı deyillər. ölüm şey desəm az olar. tanışdırdı bizi. bacısına görə bir yerlərə dəvət elədim bunları və ünsəyyət zad qurdum. mehribançılıqla nömrəsini belə aldım. qısa bir aradan sonra isə iki bacını bir birinə düşmən elədim və qəşəng bacıyla görüşməyə başladım.