8. anonimliyi cırıb adımı yazacam bura. adım allahquludu. azerbaycanda yene qulu zad deyerdiler.
türkiyede universitetde özümü altan deye tanıtmışdım. ama sinifde imtahan neticelerinin açıqlandığı an yadıma düşür. allahkulu abdülkasimov. ilahi nece de utanırdım. adım oxunanda sinifdeki kapaluşka qızlar daxil hamı qımışırdı.
yüksek qiymet aldığımamı sevineydim, heç vaxt bir qıza öz adımla tanış olmayacağımamı üzüleydim. bakalavr illerinde mene tek teselli veren ad muş rayonundan olan koptagel osmanoğlu adlı bir uşaq idi. koptagel eger yaşıyırdısa men de yaşıya bilerdim. 3-cü kursda oxuyanda koptagel daha döze bilmeyib adını kamal ile evezledi. menim ise öz adımla imtahanım bu güne qeder davam edir.
etiraf edim ki, adı 4-5 herfden ibaret insanları çox qısqanıram.
ukraniyada yaşayıram. burda hamı mene alik deyir. burda da o lenet meni ölkeye girişde teqib edir. pasport kontrolda oturan mavigöz sarışın ablalar adımı sessizce oxuyanda diqqetle gözlerine baxıram. gülürlermi eceba? ama umurlarında da olmur. möhürü basıb pasportu qaytarıllar.
menden size tövsiyye uşağınıza uzun ad qoyub heyatını karartmıyın. çox çetindi bu leneti bir ömür daşımaq.