35. özüdür. başqa heç bir şey qərara gəlmiş bir insanı fikrindən döndərə bilməz. davamlı şəkildə dilə gətirilən intihar istəklərindən sonra, adətən tam da fikrindən daşındığı düşünüldüyü anda (bunun düşünülməsinə səbəb isə artıq dəqiq qərara gəlmiş olmanın ardından sərgilənən rahatlıqdır) artıq gerçəkləşdirilmiş olur.

lakin mən başqa şeydən bəhs etmək istəyirəm. insanın özü ilə olan mübarizəsindən. bir tərəf dəlicəsinə intihara can atarkən, digər tərəf onu fikrindən daşındırmağa çalışır. hər iki tərəf argumentlərlə çıxış edir, qarşılıqlı olaraq savaş gedir. artıq hal ciddiləşir, qərarlar alınır.

necə gəldi edilməz, intiharlar. bərbadlığın pik nöqtəsindən sonra gözəlliyə ehtiyac duyur insan.
intahara hazırlaşmaq nədir bilirsinizmi? ölüm üçün gözəlləşmək? çirkinləşdirərək məhv edəcəyi bədəni inadına gözəl şəkildə qollarına təslim etmək. öləcəyin üçün yuyunmaq, daranmaq, özünü səliqəyə salmaq, ruhunu çirkinliklərdən arındırmaq. artıq burada tərəflərdən birisi qalib gəlir.
hər intihar təşəbbüsünün ardından (fərqi yoxdur fikri təşəbbüs yoxsa real) mütləq nələrsə intihar edir.

yaşamağa davam edən bir bədən və ruhun geridə buraxdığı gözəgörünməz, kəsilib-atılmış parçacıqlar. yaşamağa davam edə bilmək üçün nələrsə intihar etməli, varlıqlarına son qoymalıdır. bədən yaşasın deyə ruhu ona yem edilməlidir.

hər intihardan geri dönüş yenidən doğuluşdur, simurq kimi küllərindən yenidən doğulmaq, dircəlmək. yenidən həyata qayıtmaq və dörd əllə ona sarılmaqdır. və bunu sadəcə insanın özü edə bilər. başqa heç kəs, heç kəs bu qüdrətdə deyil.