1. cil - ermənicə bir növ ot . xüsusən həsir toxunmaqda istifadə olunduğu üçün həsir otu . bizdə həm bu otu adlandırmaq üçün həm də ağacın , bitkinin kökünü bildirmək üçün istifadə edilir. sonda isə əsas ana mənaya bağlılıq açıq-aşkar görünür.
qeyd: bizdə cil adlanan ot düzənlik və uzun müddət su altında qalan yerlərdə bitir və qoyunlarda ciddi xəstəlik yaradır.
çor - dərd , xəstəlik . eyni mənada ermənicədən keçib dilimizə. məsələn , canına azar , canına çor. ermənicə kökü " cor " dur.
gəm - atın və ya qaramalın ağzına vurulan , ümumiyətlə ağacdan olan bir əşya. ermənicə deyik . kökü yunancadır. oradan ermənicəyə , ermənicədən də türkcə və azərbaycan dilinə keçib.
xaç - ermənicə dirək . farscaya da eynisi keçmişdir. düşünürəm ki , bu ermənilərin toplu halda ilk xristian xalq olmaqları ilə bağlıdır.
hənək- dialektlərimizdə hələ də işlənir . " hənəkləşməyin " . ermənicə zarafat , əyləncə mənasına gəlir.
xəşil - bildiyimiz kimi undan hazırlanan və ortasına bal qoyularaq yeyilən bir növ yemək. ermənicə elə yemək mənasına gəlir.
hədik - qaynadılmış və ya qovrulmuş buğda yeməyi. ermənicə hadik elə taxıl deməkdir.
hezan - dialektdə belə yox , bəzi şivələrdə işlənir bu söz . məsələn , " bir yerinə hezan soxaram " . taxta parçası , ağac mənasında işlənsə də, ermənicə əsli gərilmiş ağac deməkdir.
xizər- iki tərəfindən tutularaq iri ağacların kəsilməsinə yarayan alət. ermənicə böyük bıçaq mənasına gəlir və kökü " xiz " yənu , kəsmək feilidir.
kərənti - ot biçilən alət. ermınicə gerandidir.
kətə - küldə , odda bişmiş çörək. bizim bildiyimix kətədir. ermənicə qatay və ya qata sözündən gəlir.
kom- bir yerə yığılmış , cəm halda mənalarında işlənir. ermənicə heyvanların cəmləşib yığıldığı yer mənasında işlənib. buradan kiçik bir mına sürüşməsi ilə dilimizə keçib ehtimalıma görə.
kotan - yer şumlamaq üçün alət.
lavaş - söz bizə ermənicədən keçib. ancaq arami və süryani dillərindən ermənicəyə keçib. çünki lavaşın bişirilmə tərzi və yeri qədim oturaq kültürlərə məxsus kimi görünür. ermənilərin miladdan əvvəl 8., 7., əsrlərdə bugünkü istanbul boğazı tərəfdən anadoluya gəldiyi və bizim də miladdan sonra 11. əsrdə burada olmağımız gerçəyi lavaş sözünü nə ermənilərə , nə də azərbaycanlılara aid edir.
mərəkə - xalq dilində " eşşək gətir , mərəkə yüklə " ifadəsi var.həmin bu mərək ermənicədə saman deməkdir.
naxır - ermənicədən olduğu kimi alınıb və inək sürüsü mənasına gəlir.
pencər - xüsusən, naxçıvanda göyərtiyə verilən ad. ermənicə yarpaq deməkdir. aralarındakı bağı qurmaq elə də çətin deyil.
pətək -ermənicə bir cür səbət və ya torba.
pinti - bizdə səliqəsiz mənasında işlənsə də , ermənicədə xəsis deməkdir.türklərin işlətdiyi məna ermənicə ilə birbaşa bağlıdır.
şələ - beldə daşınan yük .ermənicə " şelek "
şən - nəşəli , kefi yerində olmaq
tığ və ya tığlamaq. biçilmiş otu və ya hər hansl bir məhsulu bir yerə yığmaq və ya yığılmışı. ermənicədəne eyni məna ilə alınıbdır.
zoğal- ermənicə qırmızı

qeyd: tapa bildiyim və mənaları ilə çıxara bildiklərim bu qədərdir. əminəm ki , daha çox alınma vardır
adı feride amı geride dən gələn xoş xəbərdarlıqla qaynaqları göstərməliyəm
qaynaqlar. hasan eren və robert dankofun etimolojik sözlükləri, sir gerard clauson - an ethymologic dictionary of turkic languages , sevan nişanyan - türkçenin etimolojik sözlüğü. nişanyan biraz güvəniləsi deyil. əlavə olaraq , g.deoerfer'ə , g.j. ramstedt'ə və rasanen'ə də baxıla bilər