45. darbe idi, darbe deyildi fərq etməz. əsas sonrakı hadisələr idi. insanı üzən elə sonrakı hadisələrdi.
türkiyə haqqında olan ümidlərimi yaxın 50 ildə (!!!) bir kənara qatlayıb qoyuram. gözəl şairləri, yazıçıları, rejissorları, filmləri, sənət adamları, alimləri olan ölkə bu günə düşməli deyildi. amma düşdü və deyəsən bu, gözəlnilən idi. heyif ki belə oldu. ümid yeri demək olar ki yoxdur. türkiyə 50 il geriyə düşdü. bəlkə də bu dini rejim ölkədə sənət adamlarının, yazıçıların ilhamlanmasına daha da kömək edəcək, amma xalq geriyə düşdü geriyə. bu çox ağırdır. və onları başa düşməyən xalq üçün sənət adamları nə qədər böyük şey yaratsalar da xeyri yoxdu. anlamayan anlamır.
aziz nesinə rəhmət diləyirəm.

p.s deyəsən yaşar kemalın dediyi bu cümlə, türkiyə üçün öz təsdiqini tapır : "o iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler, demirin tuncuna , insanın piçine kaldık."