57. məktəbdə 6-9-cu siniflər arası tarix müəlliməmin adı cəmilə idi. ciddi simalı ,amma o qədər də savadlı deyildi. yenə də onun xətrini çox istəyirdim. bəzən bizi cəzalandırmaq üçün öz dəmirxətkeşindən istifadə edərdi, barmaqlarımızı partanın üstünə qoymağımızı tələb edər,sonra da xəttkeşlə onları vurardı, amma biz bunu adi qarşılayardıq, mən isə lap adi qarşılayardım, çünki cəmilə müəllimə tək mənə yox, mənim atama və əmilərimə də dərs demişdi. (düzü mənim barmaqlarımı xətkeşlə vurdugu çox az olub)
həmişə mənə deyərdi ki, atan yaxşı oğlan idi, yaxşı oxuyardı, sən də gərək oxuyasan. yaxşı oxumalısan. atamı bir yaşım olanda itirmişik. uşaqlıqdan ərkoyun böyümüşəm. atamın hörməti deyəsən çox olub, odur ki mən məhlədə söyüş söyəndə heç kəs mənə toxunmazdı. uşaqlıqda çox şöyüşcül olmuşam. söyüdüyüm uşaqların valideynləri mənə güldən artıq söz deməzdi. elə məktəbdə də müəllimlər məni tanıyırdılar. atama dərs deyən müəllimlər mənlə yaxşı davranardılar, xətrimi çox istəyərdilər. çoxusu da bilirdi ki,atam mən körpə olanda ölüb. bəlkə də buna görə mənə dəyməzdilər. cəmilə müəllimə də həmçinin, atamın sinif rəhbəri, mənim də tarix müəlliməm. nənəmi, babamı, əmilərimi soruşardı hərdən məndən.
"nə edirlər ? necədirlər?". hərdən bir də əlavə edərdi: "atan yaxşı oğlan idi"
uzun müddət bir-birini tanıyan insanlar arasında incə bir bağ olur. məktəblə, müəllimlərlə də bizim aramızda belə bağ vardı.
məktəbi bitirdik, universitet, sonra da iş-həyat və s. uzaqlaşdıq məktəbdən. böyüdük.
təxminən iki il əvvəl məktəbimə getmişdim. qapıçılardan icazə alıb müəllimlərimlə görüşdüm. məktəbdən çıxanda qarşıma cəmilə müəllimə çıxdı. görən kimi yaxınlaşıb salamlaşdım. əvvəlcə məni tanımadı. sonra adımı dedim, sevincək oldu və məni öpüb qucaqladı. "necəsən? işlər necədir" suallarından sonra dedi ki, atan necədir ? tutuldum, pərt oldum. necə unuda bilərdi ? atam axı mənim bir yaşım olanda rəhmətə getmişdi və cəmilə müəllimə, sən axı bunu bilirdin. hər dəfə atamı mənə xatırladırdın. tutuldum, pərt oldum və nə deyəcəyimi bilmədən dedim ki, yaxşıdır atam.
deyə bilmədim, deyə bilmədim ki,atam rəhmətə gedib və siz on il əvvəl bunu bilirdiz, indi necə yadıvızdan çıxıb ? bəlkə məni tanımadız ? yəqinki məni tanımadız. amma eybi yox, atam yaxşıdı, əgər bu cavab o anda ikimizi də qane edəcəksə, atam yaxşıdır.