11. mənim üçün bunları buraya yazmaq çox ağırdı.həyatım boyunca heç vaxt bunları heç kimə danışmadım.sözlüye isə anonimliyin verdiyi rahatlıq ilə yazıram.bu hadisələr ölən günümədək unutmayacağım hadisələrdi.
2010-cu ilin yazı: mart ayı idi.9cu sinifde oxuyurdum.3qız sinifyoldaşımla mektebden çıxıb evə gəlirdim.yağış yağmışdı və yollar palçıq idi.ayaqqabılarımız batmasın deye yolun küncü ilə irəliləyirdik. yolda kiçik bir dükan vardı və ondan təxminən 5metr qarşıda dükançı öz maşının saxlamışdı.məcbur olub maşın ilə duvarın arasındakı 1metrlik yerdən keçməli olmuşduq.əvvəlcə qızlar keçdi ən arxada isə mən idim.qızlar qarşıda sohbet edərək gedirdilər.və mən keçərkən haradan peyda olduğunu bilmədiyim 25-29yaş arası bir oğlan ilə qarşılaşdım. mənə yol verdi.mən keçərkən isə arxamdan çimdiklədi. ilk dəfə idi ki,belə bir şeylə üz-üzə idim.çox pis hiss etdim özümü.onun üzündəki oğraşca gülümsəyən gözlərini unuda bilmirəm.ağladım yol boyu.qızlara da heç nə demədim. bu ilk idi.düşünürdüm son olar amma olmadı.
2012ci ilin qışı: dekabr ayı idi.11ci sinif abituriyent idim.3oğlan dostum ilə birlikdə hazırlığa gedirdik.hazırlıq saat 6da başlanırdı saat 8de bitirdi.hava qaralsa da uşaqlarla olduğum üçün qorxmurdum.həmin gün də saat 8də çıxdıq dərsdən.marşruta mindik.oğlanlar ən arxa oturacaqda oturdular.mən isə bir az öndə.yol boyu beynimdə testlər fırlanırdı.birdən qoluma və çiynimə bərk bir şeyin dəydiyini hiss etdim.fikir vermədim.elə bilirdim kiminsə yüküdü.sonra içdən içə şübhələndim.və başımı çevirmədən gözlərimlə yanımda dayanan insanın cinsini müəyyən etməyə çalışdım.təqribən 40bəlkədə çox yaşlarında biri öz penisini mənim qoluma toxundururdu. qorxdum,iyrənc hiss etdim.bu hissi yaşamayan biri anlaya bilməz məni.sürətlə ayağa qalxıb şoferin yanına getdim.utancımdan özümü yerə atmaq istəyirdim.nə yaxşı ki, onun mundar üzünü xatırlamıram indi.
2014cü ilin yazı: aprel ayı idi.3cü kursda oxuyurdum.səhər tezdən dərsə gedirdim.saat 8in yarısı olardı.metroda çox sıxlıq idi.mən də gecikməmək üçün məcbur o qatara mindim.kaş minməz olaydım.nəyinsə vaginama təmas etdiyini hiss etdim.qolumdakı çantamı önümə tutdum bəlkə kiminsə çantasıdı deyə düşündüm.3dəfə yerimi dəyişməyə cəhd etdim adam çox olduğu üçün sadəcə istiqamətimi dəyişə bilirdim.3cü standiyada bunun 30-40yaşlarında bir kişinin əli olduğunu gördüm.ulduz stansiyasında idim.və heç nə demədən endim.ağlamaq hissini zornan yatırdırdım.anamı istəyirdim.onu qucaqlayıb ağlamaq istəyirdim.ətrafda dayanan bir neçə nəfər də pis olduğumu hiss edib mənə baxırdı. ölüb yer üzündən silinmək istəyirdim.həmin gün dərsə getmədim.evə qayıdıb olan hadisəni həzm etməyə çalışdım.həmin gün geyindiyim şalvarı da qayçıladım. istəmədiyin birinin üstəlikdə mənim kimi həssas birinə toxunmasının nə qədər alçaldıcı və əclafca olduğunu təsəvvür belə etməzsiz.
2014cü ilin mayı: avtobusda dərsə gedirdim.arxadan birinin arxamı əllədiyini hiss etdim.bu dəfə başqa nələrdənsə şübhələnməmişdim.direkt bunun kimsə olduğunu bildim.susmayacaqdım. bu son damla idi. sərt şəkildə arxaya çevriləndə həmin insanın uzun saçlı,qısa şortlu bir oğlan olduğunu gördüm.heç nə demədim.deyə bilmədim.nifrətlə gözlərinə baxıb endim avtobusdan. əminəm ki, o igid oğlan bütün günü facebookda müasirlikdən,qadın azadlığından statlar yazıb ereksiya olur.

daha bir çox hadisələr var.bunları belə yazarkən utancımdan yerə girmək istəyirəm.onları heç yaza bilmərəm. bəzən qadın olduğum üçün çox xoşbəxt hiss edirəm. kiməsə təcavüz eden azad kişi olmaqdansa , qul qadın olmaq daha yaxşıdı. bütün bu hadisələrə görə kişilərin mənim üçün heç bir dəyəri yoxdu. öz ailə üzvlərimə belə bəzən şubhə duyuram.axı onlarda kiminsə atası , əri, qardaşı idilər. içimdəki əsəbi,hirsi ,kədəri necə edəcəyimi bilmirəm. bəzən də düşünürəm ki, mən belə pis hiss edirəmsə gör təcavüzə məruz qalan qadınlar nələr hiss edir...