1. türkiyədəməşhur bir facebook səhifəsində diqqətimi çəkən hekayə. bu postun müəllifi həm türkiyədən həm də azərbaycandan olan insanlar tərəfindən xeyli tənqidlərə və təhdidlərə məruz qalıb.

--spoiler--

az önce çok acayip bir muhabbete tanık oldum. sarp sınır kapısında otobüs beklerken 3 azeri genç ellerinde çantalarla sağa sola koşuşturuyorlardı. telefonla bir yeri aradılar, sanırım ulaşamadılar. yanımdaki bi başka genç ne olduğunu sordu, anlattılar: bakü'den otobüsle ankara'ya giderken otobüs bunları sınırda unutup gitmiş. o anda ordaki genç ve ben aynı anda "metro turizm mi?" diye sorduk, cevap evetti ben internetten bi telefon numarası falan aradım ama ulaşamadım. bu arada yardımcı olmaya çalışan diğer genç çok güzel bir türkçe ile kendi otobüsünün erivan'dan geldiğini, sınırdan geçeceğini, belki onları da ankara'ya kadar götürebileceğini söyledi. azeri gençlerden biri çekinerek sordu: türk müsün, erivan'da öğrenci misin? diğer genç cevap verdi:yok ermeni'yim, istanbul'da çalışıyorum. ortamda öyle bi sessizlik oldu ki, herkes dondu kaldı. azeri kız sanırım havayı düzeltmek için ermeni gence espriyle sordu: o da mı metro turizm yoksa?." yok" dedi ermeni genç: karabağ turizm. ortam daha da sessizleşti. azeri çocuklardan biri aniden sinirlendi: sen bizle, acılarımızla dalga mı geçiyosun? hem ermeni otobüsü bizi niye alsın ki? diye sesini yükseltti. ermeni genç gayet sakince: niye almasın ki, hepimiz insan değil miyiz? dedi. hem firmanın adı artcakh tour, ben sizin korkunuzu belki yener diye türkçesini söyledim, karabağ'ın ermenicesi artcakh diye ekledi. daha 5 dakika önce ekşi sözlükte hocalı katliamının yıl dönüyle ilgili başlığı okurken bi anda türkiye'de yaşayan 3 azeri 1 ermeni'nin karabağ tartışmasının ortasında buldum kendimi. ermeni gencin otobüsü geldi, muavine yer olup olmadığını sormaya gitti. utanarak yanımıza döndü: " çok özür dilerim yer yokmuş yoksa alırlardı" dedi. sonra aklıma bir zamanlar bir devlet büyüğümüzün! " afedersiniz bana ermeni dediler" diyerek farklı bir milletten olmayı utanılacak bir şeymiş gibi söylemesi geldi. sanırım devlet politikalarını, devlet adamlarını, sınırları, pasaportları, kimlikleri ortadan kaldırsak insanlar her şeye rağmen birbirleriyle barış içinde yaşayabilecekler. bir öğretmen olarak dersimi aldım ve bundan sonra ırkçı, milletçi, ümmetçi, faşist öğrenciler yetiştirmemek için elimden gelenin daha fazlasını yapmaya karar verdim. devletler düşman olabilir ama halklar asla düşman olmamalı gençler. an gelir düşman bildiklerimiz biz yolda kalmayalım diye bizden çok çabalayabilir. ermeni gencin dediği gibi:"hepimiz insanız." sonuçta.

--spoiler--