58. bu yazıdakıları bilməyən insandır. "qarabağ müharibəsi zamanı şəhid olmuş balasını basdıran anaların əksəriyyətinin fəryadı belə idi: “allah elçibəyin başına daş salsın”. əslində bu elçibəyə olan nifrət yox, müharibəyə olan nifrət idi. həmin dövr hakimiyyətdə kim olsa idi ona nifrət ediləcəkdi. məhz heydər əliyevin atəşkəsə nail olması onu dövrün digər “liderlərindən” müsbət mənada fərqləndirir. təsadüfi deyil ki, bu gün müxalifətçilərin əksəriyyəti 90-cı il təvəllüdlü gənclərdi. onlar xalqın heydər əliyevi məhz müharibəyə son qoyacağı ümidilə necə qarşıladığını görməyiblər. onlar müharibəni ancaq kompüter oyunlarında görüblər. amma real həyatda sənin bir “canın” var və o can sənin özün, qardaşın və ya atan ola bilər... nəticə isə “game over” yox, ana və bacıların göz yaşı olur."