Uzun zaman sonra bu ilin mart ayında şans vermək qərarına gəldiyim True Dedective'nin açdım ilk epizoduna baxmağa. Hər zaman yeni seriallar izlərkən accent problemləri çəkirəm. Serial başlanğıcda yerləşdirdiyi intro ilə "hey you, mən elə-belə serial deyiləm xaaaa" deyirdi.
(youtube: )
Amma accent problemlərindən mi, həddindən artıq ağırlıqdan mı qaldıra bilmədim. Epizodu çox çətinliklə bitirdim. (bax: Jane Eyre)
romanını oxuyub bəyənməsəm də Cary Fukunaga'nun çəkmiş olduğu filmi bəyənmişdim və ortada Matthew McConaughey faktoru olsada izləməmə qərarı alıb və 2'ci epizoddan sonra buraxdım. Bir neçə həftə əvvəl radarıma yenə düşdü və öyrəndim ki, season 3 çəkiləcək. Season 2 o qədər tənqid olundu ki, izləmədiyim üçün də peşman deyldim. Taaa ki bu günə qədər.
Season 1 yeni qutardı. içində işlədilən hər replika , mövzunun əslində sıradan bir dedektiv oyunu deyildə din'in nə qədər bəsit və bərbad bir şey olduğunu göstərməyə çalışan mükəmməl bir şey idi. Episode 4 və 5 ən yaxşıları idi. Amma mənə ən çox ləzzət edən Rust danışıqları idi.
- "What do you call a black man who flies a plane ?"
- "Hm...I don't know"
- " A pilot. racist bastard "
Hissəsi həqiqətəndə güldürdü. Yəni belə hərdən incə yumorların olmasıda gözəl idi. Sonda Rust'ın danışması mənə Alive filminin başlanğıcındakı hadisə şahidlərindən birinin sözünü yadıma saldı.
"Ölüm ilə burun-buruna olduğum zaman Tanrını hiss etdim. Həyatımda ilk dəfə idi ki, onu hiss edirdim.."
)