22. bilirəm, bizə onların əməyini, çalışqanlıqlarını çox tərifləyib, göylərə çıxardılar, lakin əsli budur ki, əməllicə sevimsiz məxluqlardırlar. böcəkdir, nəcisdir demədən hər şeyi parçalayıb, sonra da sırayla arxa-arxaya qəşəngcə düzülüb təmkinlə (əksi də olur guya), daşımağa başlayırlar. yaxşı, zəhmətləri müqəddəsdir, özlərindən nə qədər ağır yük daşıyırlar, hə, amma o özlərindən ağır olan daşıdıqları şeylər çox ürəkbulandırandır. bunun təbiətin normal qanunu olduğunu bilirəm, niyə siçan yeyən pişikdən, böcək yeyən qarışqadan belə iyrənməyə başlayıram axı mən? belə də ki, qarışqalar da mən də qələt eləyirik, hamımız pişiklərə qurban olaq.