9. descartes metodolojik şübhədən istifadə edərək hər şeyin varlığından şübhə etməyin mümkün olduğunu düşünürdü və varlığından əmin oluna biləcək bir töz axtarırdı. nəhayət şüurun varlığından şübhə etməyin mümkün olmayacağı qərarına gəldi. iki düşüncəni qarşılaşdırdı: 1. mən varam, 2. mən yoxam. ikinci düşüncəni səsləndirdiyi halda da düşündüyü üçün var olmadığı halda düşünə bilmək ziddiyətli görünəcəyindən, düşündüyü müddətcə insanın öz şüurunun varlığından şübhə edə bilməyəcəyi qənaətinə gəldi və bu məşhur ifadəni işlətdi.
(bax: cogito ergo sum)