844. həyatımın 10 ilini verib peşəkarlaşdığım və sayəsində həytdan istədiyimdən daha artığına sahib olduğum işimi tərk etmək qərarına gəlmişəm, sözlük. yaşadığım talesiz bir hadisənin ardından tanınmış bir türk teatr sənətcisi dostumun təkidi ilə son 3 ilimin boş vaxtlarında teatra gedirdim. öncələri izləyici qismində getdiyim teatr məni elə ağuşuna aldı ki, az bir vaxtdan sonra dostumdan dərs almağa başladım. indi də mənə neqativləri unutduran, ədəbiyyatı sevdirən bu sənətin ardınca getmək istəyirəm. əmma, ilk olaraq, bir problem var ki, yaş kəmala ərmiş, 34 olacaq. bu yaşdan sonra necə alacağam ali təhsil, bu düşündürür məni. 1 aydan çox keçib azərbaycandayam. yaxın vaxtlarda qayıdacağam türkiyəyə, ikinci olaraq da daimi olaraq türkiyədə və azərbaycanda yaşamaq istəmirəm. planlarım var idi ki, 40 dan sonra ryukzakımı çiynimə asıb gəzəcəm dünyanı qarış qarış, amma, bir yandan da teatra həvəsdən daha artıq meyil etməyim iki yol ayrıcında qoyur məni. hər zaman seçmək məcburiyyətində olmağa nifrət etmişəm, ona görə də heç vaxt tərk etmir bu sikik şans məni.