846. hərdən çox nifrətdolu və əsəbi olanda buraya içimi töküb, 2-3 ay sonra "bu nədi yeniyetməlikdən iki gündür çıxmış kimi yazmışam" deyə fikirləşərək silirəm. indi də bura ona görə gəlmişəm ki, nəinki 2-3 ay, hətta yadıma düşsə, 2-3 həftə sonra silim.
onu yazmaq istəyirdim ki, mən insanlarla münasibətlərin qurulması baxımından şikəstəm. heç cürə başa düşə bilmirəm insanların psixologiyasını. necə insan olmaq lazımdır ki, nə səndən çox nifrət etməsinlər, nə də ifrat sevməsinlər? yəni neytral zona.
getdiyim hər kollektivdə, bəlkə də, məndən daha çox düşünən yoxdur ki, "görəsən, filankəs bunu deməklə nəyi nəzərdə tutdu? bunu ondan soruşmalıyam? bu sözünə cavab verməliyəm? bu haqda kimləsə məsləhətləşməliyəm?" bax bütün bu suallarla mənim cavanlığım çürüdü. çürüməklə qalmadı, üstəlik, artıq üzərini siçovullar basıb - hərəsi bir hissəsini qopartmaqla məşğuldur.
bir insan digər insanlarla ünsiyyət halında olarkən necə başıdinc qalmağı bacarar deyə düşünəndə bəzən fikirləşirəm ki, sadəcə deyilənlərə gülüb keçmək əla seçimdir. sonra görürəm ki, yox axı onda insanlar sənin bu elit hərəkətlərini anlamadıqda başına çıxmaq üçün pilləkən axtaracaqlar. bu punktu beynimdə yox edib daha sonradan deyilən sözlərə cavab vermək hissəsini seçirəm. bu halda: ola bilər ki, sən elə insanla qarşılaşırsan ki, o, səni yola verir, yaxud nevrozun biri ilə qarşılaşırsan, qəşəng davadan sonra sakitləşib yerinə keçirsən. demək, bu da olmadı.
sonra da papağını qabağına qoyub düşünürsən ki, ala ümumiyyətlə, bu, sənə lazımdı?! ətrafını bir az müşahidə etdikdə görürsən ki, insanların hamısı o qədər gözəl şəkildə bir-birini yola verir ki. 2 nəfər danışır 5-10 dəqiqə, deyirlər-gülürlər, 2 gün sonra bir-birilərini yerin dibinə basdırıb üstlərinə torpaq atırlar və heç birisi bundan narahat olmur. insanlar səmimiyyətsizlikdən narahat olmur. sən narahat olursan, lakin olmuşa nə çarə deyib başlayırsan onların taktikasına keçməyə. sevmirsən, cəhənnəm elə, o da səni sevmir, zato bu dəqiqə onla söhbətləşməlisən ki, sabah sənə qarşı çönə bilməsin.
sözümün canını özüm də başa düşmədim. amma başa düşmək çox asandır ki, bəzi insanlar - burada mən - normal yaşamağı bacarmır.