171. günlərin bir günü canavar, tülkü və donuz düşürlər çıxılmaz bir quyuya. canavar fikirləşir hər şey buraya qədər imiş. deyir donuzu yeyərəm, tülkünü də sikərəm. donuz deyir, "ay canavar qardaş, mən incəsənət xadimiyəm, repertuarım var mənim. qoy bir-iki mahnı oxuyum sonra yeyərsən". donuz anqırmağa başlayır. yaxınlıqdan ovçular keçirmiş. səsi eşidib gəlirlər quyunun yanına. bircə güllələri var imiş. avtomatik canavarı vururlar əlbəttə. canavarı qan götürür. tülkü yaxınlaşıb deyir "canavar qardaş, deyəsən qan aparır səni". canavar deyir "mənə nə oldu haqq oldu. yeməyə ətim, sikməyə götüm var idi. sikim donuzun var-yoxunu mənə konsert lazım idi?"