884. sevirəm, sözlük. harasa yazmalıyam, yaxşısı budu elə bura yazım. mən öyrəşmişdim əslində təkliyə hardasa, heç kimisə sevə biləcəyimi də düşünməmişdim, heçkimi də axtarmırdım. heç bu haqda fikirləşmirdim. arada kimdənsə xoşum gəlirdi ən çoxu, o da bir müddət sonra keçirdi, həyəcanım itirdi elə bil. yaşayırdım özüm üçün. mənə elə gəlirdi ki, dünyadakı ən duyğusuz, emosiyasız adam mənəm. yəqin bu başlığa gələn çox adam kimi mən də çox introvert insanam, bu karantin mənim üçün cənnət olmalıdı əslində, evdəyəm, çağıran yoxdu, iş yoxdu, internet var, sakitçilikdi. amma indi onu görə bilmirəm deyə hərşey bərbaddı. ondan başqa heçnə fikirləşə bilmirəm.
nəysə, yatım mən yenə, yuxuda hər şey istədiyim kimidi. silərəm bunu da yəqin sonra, sadəcə harasa yazmalıyam.