28. dayak yemek

bi ara bende alışkanlık olmuştu bu olay. nereden gidersem gideyim buluyodu o amına kodumun herifleri. herifleri dediğime bakmayın, çoğu benden küçüktü ibnelerin. çok güzel döverlerdi yalnız, acayip süper sekerdim.

ortaokula gidiyorum, kayseri'de bi anadolu lisesine. o yıllar para biriktirmenin yolunu bulmuştum. babam servise yazdırırdı, ben de 1 ay gider sonra çıkardım, aileme demez parasını alır, otobüsle giderdim. lan otobüsün de güzergahı okula biraz uzak yerde. yürürdüm bi 20 dakika falan. sabah sporu olurdu. tek taraflı karate, judo, tekvando.. başlarda sadece lafla başlamışlardı. la tipime mi gıcıklardı, yürüyüşüme mi tilt olmuşlardı, neyimi beğenmedilerse ''la sikik seni çok pis döveriz olm'' ''şşştt denyo tipini siktiim'' ''amındüdüğü ağzını burnunu kırarız lan senin''.. sabah sabah moralimi alt üst ederlerdi. karşı da çıkamazdım. biliyom dayak yiyeceğimi. bi gün gaza geldim, bunlar küfür ederken ''ne diyonuz olm siz, götünü siktiklerim, amına koduklarım...'' dedim. tam olarak böyle olmasa da(la bildiğin ''bana mı dediniz'' dedim.) arkadaş cümlemi tam bitiremeden(3 kelime bi şey) bunlar bi daldı bana. bi onun kucağındayım bi bunun. nasıl güzel dövüyolar. şimdi tekme yiyeceğim diyorum diz mi yiyorum, dirsek mi yiyorum bilmiyorum. beyin öyle bi amcıklama geçirmiş ki, ne yiyeceğimi tahmin etmeye çalışıyorum. olm bi nefes alın lan, azıcık soluklanın. yok arkadaş çocuklar neyin hıncını alıyolarsa arkadaşlarına pas atıyo gibi oradan oraya sektirip duruyo pezevenkler. ''bi daha buradan geçersen daha pis yaparız seni'' deyip siktir çektiler bana.

olm okul çantam yok..!!! adamlar öyle bi dövmüş ki beni çantam mı fırlamış beni döve döve uzaklaştırmışlar mı bilemedim. dönüp çantamı almaya gitsem bi daha dövecek kodumun çocukları. gittim parkta bekledim biraz. bunlar uzaklaşınca aldım çantamı gittim okula.

güzergahı değiştirdim bu sefer, az daha uzak olacaktı ama dayak yoktu diye düşündüm. çip mi takmış piçler nedir nereden gidersem gideyim buluyolar. adamlar playdoh gibi oynuyolar benimle. bi gün sadece tokat yarışması bi gün çantamı alıp ortada oynatmaca, giderken de kafaya tokmalamaca.. biri vardı karı gibi çimdikliyodu lan. herkes erkek gibi dövüşürdü, bu ibne midir nedir, çimdikler, tırmalardı. pandik bile yediydim arkadaş. amına kodumun çocukları yaa..

ben bunu arkadaşlara açtım, dayak yediğim yeri anlattım, plan yaptık, 10 kişi falan varız. 2-3 tane de kocaman kocaman arkadaşlar. güçlüyüz yani. ben tek gidicem, bunlar bana laf atınca ben de artislik yapıcam, bizimkiler de dalıcak. bi güzel dövücez. dedim ya çip takmış piçler diye. lan biz bunlara dalınca bunlar amip gibi bi çoğaldı. seda sayan'ın bi lafı vardı, bu futbolcular niye tek topun peşinden koşturu duruyo, herkese verseler ya birer top hehehe, diye.. bu lafı duymuş bu götler, iki kişiye bizden biri düşüyo. bi güzel dayak yedik yine. lan napsak ne etsek olmadı, dövdüler bizi bi güzel.

kazancıma göz dikmişlerdi. biriktirdiğim para gözlerine batmıştı itlerin. 2-3 ay 1 durak erken inip gittim. 40 dakika yürüyodum ama dayak yoktu. sonra sikerim dedim yeniden yazıldıydım servise.

babam çaktı durumu da, o mu ayarladı, nedir anlamadım..

yani işin özeti ''o dayağı yiyeceksen, yiyeceksin'' tolstoy..(yersen)