4. nə az-nə çox, düz 8 il rolunu apardığım personaj.
baxça(4 il) və ibtidai sinif dövründə hər nə qədər səhnələşdirildisə, hamısında mən çıxış edirdim. niyə? həm qaralığımla, həm danışıq və hərəkətlərimlə tıq-tıq xanımı anımsadırdım deyə.

həmin vaxtlar tv-dən braziliya serialı gedirdi, serialdakı qara qızların adı maseyna, preyta, lolo, deyusa idi, dayım da gündə bir adla çağırırdı məni. hələ də elə çağırır, lənət olsun... nəysə ki, bir gün o qədər bezmişdim ki, dayımın məni həmin adlarla çağırması və "üzünü göy sabunla yu, ağar", "gəl üzünü maşının təkərlərinə sürt, o qara olsun, sən də ağ" deməsindən bezib, sabun temasını icra edəcəkdim. məqsədim ağarıb qışda qar qız, yazda bahar qız olmaq idi, qarayam deyə pıspısa xanım olmaq yox. o da anamın göy sabunu istəmə səbəbimi bilib qəşş etməyindən başa düşdüm dayımın mənlə alay geçtiğini...

elə ondan sonra qara olmaqdan zəhləm qaçırdı, ta ki müəlliməm mənə "qara qızıl" deyənə qədər. ilk dəfə deyəndə "qara" sözünə görə kefim qaçmışdı. müəllimə ağ qızılla, qara qızıl haqqında məlumat verib fərqlərini izah edəndən və mənə "qara qızım, qaysı qızım" yaxud "qara kişmiş" deyəndən sonra qara olduğuma görə ayrıca xoşhal olub, özümü çoox çox özəl hiss edirdim.

günlərdi dilimdən düşməyən, mənə uşaqlığımı xatırladıb, "gözümdə canlanır kos-koca mazi" dedirtən və yıxıb-sürüyən misralar:
bir körpə böcəyəm mən,
çiçəkdən göyçəyəm mən.
dost axtardım tapmadım,
təkcəyəm, təkcəyəm mən..