1. Fransa ve Rusiyanın təkidləriylə 2 Osmanlı vassalının birləşməsi hadisəsi.

Ilk olaraq 1853-cü ildə Fransa tərəfindən Paris konferansında təklif edilən Rumuniyanım milli birliyi fikri kırım muharibəsinin qalip tərəfi olduğu üçün Osmanlı dövləti tərəfindən rədd edilmişdi. Zira bölgədəki iki rumun dövlət də Osmanlının vassalı idi və Rusiyaya qarşı bir bufer zona idi. Vassalların birləşməsi, xüsusilə də Rusiya və Fransa əli ilə birləşməsi Osmanlının bölgədəki bütün gücünü itirməsinə səbəb ola bilərdi. Buna görə də təklif, Ingiltərənin də Osmanlılara dəstək olması sayəsində rədd edildi.
Ancaq 1859-cu ildə Fransa Imperatoru III napoleon təklifi yenidən müzakirəyə çıxardı. Zira əgər rumunların milli birliyi qurulursa Transilvaniyadakı rumunların da azadlıq istəyi artacaqdı və Fransa bunu Avstriyaya qarşı bir kozur olaraq istifadə edə bilərdi. Həmçinin birlik Rusiyanın da xeyrinə idi və Fransanın birliyi təmin etməsi Rus-Fransız münasibətlərini inkişaf etdirə bilərdi. Bu səbəblərə görə verilən təklifi Osmanlılar yenidən rədd etdi. Ancaq Osmanlıları bu mövzuda dəstəkləyən tək dövlət olan Ingiltərənin Hindistandakı sipahilər üsyanı ilə məşğul olması səbəbiylə bu işlərlə müdaxilə etmək istəməməsi Osmanlının yeganə dəstəkçisini də itirməsinə səbəb oldu və Valaxiya ilə Moldovada referendum keçirildi. Referendumda birləşmə təklifi rədd edildi. Ancaq Fransa və Rusiya bu nəticəni qəbul etməyib yeni referendum təklif etdi. Osmanlılar rədd cavabı vermək istəsə də siyasi arenada yalnız olduqlarından məcbur qaldı. Beləliklə 1859-cu ildə Rumuniya birləşdi. 1878 muharibəsində Osmanlı dövləti məğlub olduqda isə Rumuniya azadlığını elan etdi (bax: berlin müqaviləsi)