142. 4-5 yaşım olanda əmim evə zəng edib mənə demişdiki, mən nigar adlı qızın atasıyam, sən mənim qızıma sataşıbsan, səni harda tutsam doğruyacam. Məndə can qalar? Təsəvvür elə 4 yaşım var, necə travma keçirtmişəmsə hələ də nigar adı çəkiləndə içimdə nəsə narahatçılıq olur. Bütün uşaqlığım ərzində nigar adı çəkiləndə necə qorxurdumsa gözüm dolurdu. Məktəbə başlayanda qızların adlarına xüsusən diqqət verirdimki görəsən nigar burdadı? 10yaşıma gələndə artıq fikirləşdim ki, neçə ildi məni tapa bilməyib nigarın atası, yəqin yadından çıxmışam, rahat yaşaya bilərəm.

Burdan əmim və dayıma bütün mənasız zarafatlarını mənim üzərimdə yoxladıqlarına və uşaqlığımı məhv etdiklərinə görə təşəkkürlər!