210. Qəlbim qırıldıqca qaçıb bura gəlirəm, sözlük. Hamıdan özümü təcrid edirəm, sonra gəlib bura baxıram. Fikirlərimi yaza biləcəyim başlıqlar tapıram. Beləcə qırıqlığımı unuduram. Unutmaqdan başqa çarəm yoxdu, çünki könlüm alınmır əksər hallarda. Özüm küsüb özüm barışıram sevdiklərimdən. Çünki çoxu xəbərsizdi incitdiyindən. Xoş, xəbərləri olsa nə olacaq ki. Nəsə dəyişən deyil. Zamanı gəlincə baş götürüb gedəcəyim vaxtı səbrsizliklə gözləyirəm. Salamat qal, sözlük, günün birində o yerdən oturub bura yazmaq ümidilə.