178. Ən dibə batanda belə kömək istəyə biləcəyin heç kimin olmadığını anladığın andır.

o dərinliklərdən çəkib çıxardacaq biriləri ağlına gəlməyəndə nə qədər yalnız olduğunu anlayır insan. Ən yaxın bildiklərin, sənin səssiz fəryadına üz çevirib öz həyatlarını yaşayanda, sən isə bataqlıqda yalnız boğulursan. Halbuki sevdiklərindən biri bir əl versə, sən də onların arasına qayıda bilərdin, qarışa bilərdin.

Bu bataqlıqdan qurtulanda isə ilk ediləsi iş, insanlara qarşı gözləntiləri minimuma endirmək və bəzi insanları da həyatımızdan çıxarmaq olacaqdır.