19. Hər səhər işə gecikməmək üçün sübhdən oyanar, lakin 7 dəfə qazı, 7 dəfə suyu, 7 dəfə ciblərini və 7 dəfə qapını yoxlayıb, liftdə yuxarı qalxması üçün "7-ci mərtəbə"yə tıklayıb, hələ də nəyisə unutduğun düşüncəsiylə yola çıxar və yenə işə gecikərsən.

Yolda gedərkən gözlərin özgə gözlərlə toqquşar, "əcəba, bu mənə nə üçün elə baxdı?" düşüncəsiylə özünə əl qatarsan. "Bugün hərşey qaydasında olacaq və dünənki səhvləri təkrar etməyəcəm" düşüncəsiylə işə gedər, lakin sübhdən elə ilk səhvini edər, bugünün dünənki günlərdən yenə fərqli olmayacağının fərqinə vararsan. Adi vaxtı veriləcək bir suala daha zəkalı cavab verə biləcəyin halda, sırf işdə bir nəfərdə ilişib qalaraq, o adamın verdiyi eyni suala axmaqca bir cavab verərək, rəzil olduğunu düşünərsən.
iş yerindən hansısa bir iş dalıyca göndərərlər səni. Məsələn; "Əli müəllimə deyəcəksən ki, filan filan filan..". Həmin yerə çatarsan, deyəcəyin cümlələri ya həyəcandan unudarsan, ya da ki bildiyin bir şeyi dəqiqləşdirmək üçün sənə bu işi tapşıran rəhbərinə yenidən zəng edərsən. Ki düşünərsən ki, "bəlkə Əli yox Vəli müəllim demişdi" Və beləcə rəhbər səni söyər ki, imtahandan necə keçib bu yerə təyin olunmusan. Və sən özünü söyərsən ki, doğrudan, imtahandan nətər keçib məhz bu yerə təyin olunmuşam?

işə qayıdarsan. Yazıların var. 30 dəyqəyə bitirə biləcəyin yazıda sırf səhvlik olmasın deyə 50 dəfə nəzərdən keçirib, cümlələri təkrarlayıb 3 saata bitirərsən. iş yoldaşların isə işdə çöplətdiyini, onların işini qəsdən sarvat etdiyini düşünər.

Günorta yeməyinə tək gedərsən. Heçkimlə söhbət etmək istəməzsən. istəməzsən ki, sənin əslində kim olduğunu anlasınlar. Adi halda sənə bəsit gələn insanların "insan sərrafı" olduğunu düşünərək ilahiləşdirib, çaqqalın ağzına tikə vermək istəməzsən.

işdə hansısa qız sənə "ağ saroçka yaraşıraa sənə" dediyində səninlə məzələndiyini düşünər, ona qırıcı bir cavab verərsən.

Əslində Avropaya getmək istəməzsən. Sadəcə özündən qaçmaq, doğmalardan qaçmaq, özünlə tək qalmaq üçün bəhanə axtararsan sadəcə..