253. hər şey bu qədər ziddiyyətli olmasaydı kaş ki. bəzən o qədər itib batıram ki, hər xırda hadisədə həm öz, həm də başqalarının dəyərlərini, vicdanını və s. sorğulayarkən.
martin pajın "mən necə idiot ola bilərəm?" romanındakı antuan kimi hiss eləyirəm özümü. Yenə.
Bir çarəsi var bəlkə. insanların arasında olmaq, havadan sudan danışmaq, real problemlərdən uzaq qalmaq.