110. 27 avqust, on iki tamam,
çıxdım tumbuçqaya, yenə naryadam.
digər növbətçilər getdi yatmağa,
mənsə səhərədək tumbuçqadayam


düzü şeir yazmaq istəmirdim mən
bunlara baxdıqca çoxalır təbim
indi burda olsan özün görərsən
mən dayan dedikcə susmur qələmim.

yazıram vaxt getsin yenə də getmir,
saatın əqrəbi yerində qalıb.
bilirəm çoxu bu sənəti sevmir,
sadəcə valideyni gözündə qalıb.

bir də saata baxdım artıq ikidir
növbəti naryadı gedim oyadım,
tumbuçqada durmaq bir az çətindi,
çox şükür ilahi mən gedim yatım..

(yatdım və oyandım)

birtəhər yatdım mən həmin gecəni,
indi isə oyağam hazırlaşıram.
yenə də bu yuxu məst edib məni
hey o yan bu yana dəyib aşıram.

kursantlar yatıblar şirin uşaq tək
dilim də gəlməyir bölük qalx deyim.
verilən bu əmrə əməl edərək
məcburam qışqırıb bölük qalx deyim.

əbədi həyatdı unutma bunu
mütləq bilməlisən burda qanunu
rəndətək kəsərlər sənin yolunu
aylar ötüb keçər bu şeir ölməz
Həmişə yadda qalar - xxx yenilməz.

27 avqust 2015.