1. Həyatımıza daxil axırıncı parazitlərdən biri. Bu tipləri görəndə ağız göz girişmək istəyirəm. Böyük əksəriyyəti də ya arxada qalmış ya bir pox görməmiş, ya da çox az bir şey görmüş dallamalardır. Söhbəti hərlədib fırladıb ora gətirməyə çalışırlar. Bu çox yəqin ki, özünü ancaq həyatının bu qısa dönəmində bir şey kimi hiss eliyib deyə davamlı olaraq o mövzuda danışılsın. Bir də ki, o iyrənc və axmaq günləri unutmağa çalışmaq əvəzinə niyə davamlı xatırlayıb xatırladırsınız. işdə də bu gijdillaxlardan biri var, əvvəl əvvəl voobşe gedib gəlib soruşurdu səncə necə olacaq. Mən müharibə ekspertiyəm ele bil amk. Axırı bir dəfə hövsələm çatmadı pis cavab verdim ondan sonra çox da dindirmir məni. Onsuz da o dəhşəti dərindən yaşamış adamlar bunlar kimi camaatın beynini sikmir. Biri də fikirləşmir ki, bu böyür başımdakı adamlardan orda olub hər şeyi unutmaq istəyənlər var, yaxınlarını itirənlər var, min dənə ağrıdan, psixoloji gərginlikdən əziyyət çəkən var, ümumiyətlə sənin xiyar söhbətlərinə qulaq asmaq istəməyənlər var. Bu gün obedde çıxanda təsadüfən gördüm təzə gələn cavan bir uşaq var indi də onu salıb çənəsinin altına nəsə basır yenə. Bi bitmediniz amk. Ve bir de bu embesiller onu da anlamırlar ki, insanlarda qıcıq yaradırlar. Bunlara görə orda olub doğurdan can qoymuş uşaqlara olan münasibət də korlanır. Bu kateqoriya adamlar hər burnu qapı arasında qalanda ə voobşe mən müharibədə olanda sən hardaydın nidalarıyla özlərinə yəri gəldi gəlmədi previligiya qazanmağa çalışırlar. ilk qayıdanda qəhrəman kimi qarşılanan adamlar bu dalboyoblara görə hə indi müharibədə olmusan gel min boynuma reaksialarıyla qarşılaşırlar artıq.