292. Bu gün həyatın nə qədər özbaşına olduğunu anladım. Ancaq öz bildiyi ilə hərəkət edir. Halbuki, 3 il əvvəl o gedəndə onu birdə görməyəcəyimə əmin idim. Bu gün isə eyni stol arxasında həm də çox fərqli bir məsələyə görə bir araya gəlmişdik. ilk dəfə idi ki, bir anlıq öz taleyimdən giley edirdim) Həmişə nə yaşayıramsa, yaşayım düşünmüşəm ki, hər şərdə bir xeyir var. Bu gün isə ilk dəfə niyə belə oldu? sualını verdim öz özümə.
Bu gün 3 il sonra ilk dəfə o qədər yaxın idik ki, çox qısa-qısa amma elə dərin,elə duyğu dolu baxışları var idi ki) heç vaxt gözümün önündən getməz artıq. Düşünürdüm hərdən görəsən qarşılaşsaq nə hiss edərəm? Hər duyğu gəlmişdi ağlıma bu gün hiss etdiklərimdən başqa. Nə hiss etdim? Mümkünsüzlük,Qəbullanma, Əminlik. Kaş ki, qərarsız qalardım, amma nə edəcəyimdən,necə davranacağımdan bu qədər əmin olmazdım. Çünki edəcəyimdən əmin olduğum şey məni incidir. Bilirəm.. Kaş ki bilməsəydim. Hiss edirəm.. Kaş ki hiss etdiyim, düşündüyüm şeydən bu qədər əmin olmasa idim.

Sevgilərlə,
30.06.2021