293. Bu entry'ni vaksin üçün xəstəxanaya gedəndə, marşrutda yazıram. Niyə gedirəm onu da bilmirəm. Lazımdı mənə həyatda qalmaq, sağlam olmaq?
Pisəm. Daha yaxşı hiss edərəm hər halda. Amma hər dəfəsində indiyə, bu hissə qayıdacam, hər dəfə daha zərər görmüş, amma daha güclü bir halda.
Bayaq yenə qışqırdım, ağzıma gələni dedim. Özümü idarə eləyə bilmədim. Axı yaxşı idim, axı düzəlirdim. Lazımsızlıq, təhqir olunmuşluq hissinin yaratdığı qəzəb keçmir. Dəfələrlə fikirləşmişəm ki, görəsən çox mu şey istəyirəm. Yox, istəmirəm. Amma sualı ən başdan səhv qoymuşam bəlkə də. Məsələ nə istədiyim yox, kimlərdən istədiyimdi.
Bu dəfə özümü günahlandırmıram, peşman da deyiləm heç nəyə görə. Amma yalnış yerdə olduğum, bunları bitəcəyi hissi də keçmir. Bir gün bir şey olacaq, nədi bilmirəm. Amma o məni çox güclü edəcək sanki.