(youtube: 
)
)nə vaxt çətinlikdən keçdiyimi hiss etsəm, keşməkeşli yollar içində azıb qalsam, tükənmişlik hiss etsəm, yorulsam, bezsəm, imtinanın 1 addımlığında olsam açıb qulaq asıram. originalından daha çox təsir edir adama, elə deyil? 5 il əvvəl hansısa sıradan aylıq imtahana hazırlaşanda da qulaq asırdım, abituriyent olanda yuxusuz qalıb yorğun-arğın dərs oxuduğum gecələrdə də, anam xəstə olanda keşiyini çəkəndə də, dərddən boğulub gözyaşım köynəyimin sinəsini yaş edəndə də, nifrət etdiyim işdə tək qalıb başıaşağı məcbur olduğum işimi görəndə də. vazkeçmək ehtimalımın olduğu, üzüntünün dibində olduğum istənilən anda. həmişə həmin "ehtimal" anlarında dinləyib yaşamışam mahnını. mən heç vaxt o ehtimalı doğrultmamışam ki. çəkməmişəm ki əlimi yanar közdən, ümidimi itirməmişəm ki. həyatım nə vaxt solsa, qara buludlar nə vaxt qonaq gəlsə mən yenidən ləçəklənəcək gülləri, günəşi görəcəyim günləri fikirləşmişəm. bu mahnıya qulaq asa-asa, yeri gələndə hıçqıraraq oxuya-oxuya, özümü irəli məcbur edə-edə. nə bilim e, bir musiqi insana maksimim nə qədər stimul verə, yaşama kökləndirə bilər? bax, bu, o işi ən mükəmməl versiyada yerinə yetirir. sağ olsun, var olsun. arada açıb sevinə-sevinə oxuyuram ki, bu dəfə gülürəm, hər şey əladır. sanki mahnının hissiyyatı var, başa düşəcək..
xəbərim yoxdur, qrup yaşayır, yoxsa yox, amma ən az sertap erener qədər çox istəyirəm qrupun konsertinə getməyi. heç olmasa bu mahnısını canlı eşitməyi. bəlkə nə vaxtsa.