1031. öz istəyimlə qızdırmamı qaldıra bilirəm. necə etdiyimi bilmirəm. həm də yaxşı aktyorluq edirəm.

məktəbin hər dəfə "xəstələnib" evə gedən uşağı mənəm, evet. dərsləri öyrənmədikdə də "ay müəllim, ayaq yoluna olar? özümü yaxşı hiss etmirəm" - deyib anaç damarlarından vururdum.. sonra da özəl uçakla evə. hər dəfə evə gedib kompüter başına oturmuşam -*.

bir dəfə də xəstəliyə vurub "qarnım ağrayır" dedim və həkimə getdik. həkimə gedəndə ödümün əyri olduğunu və polip olduğunu öyrəndik. mən də evə deyə bilmədim ki, yalandan etmişəm. işte mükəmməl artistliyimi ortaya qoyuşum sayəsində qabaqcadan bildik..

bir dəfə də qəpik udmuşdum. 20 qəpik uddum, amma çıxartmaq 100 manata başa gəldi. hər cür yağ, yemək, zir-zibil verdilər ki, qusum. işe yaramadı təbiiki. o vaxt da mədəsiz olduğumu öyrəndim. batareya, şurup və bir neçə şey də udmuşam. batareyanı çürümüş şəkildə ağzımdan tapmışdılar. bəxtim gətirmişdi.

bir dəfə də 2 burun deşiyimə kağız salıb içəri doğru itələdim. nəfəsim kəsildi elə yerimdəcə qaldım .d atam çıxarmağı öyrətdi həmin an və panikləmədən çıxardım necəsə. anlamadım heç.

ən bombası gəlir. bir atalar sözü var "artıq tamah baş yarar!". bu atalar sözü, həqiqətən, çox doğrudur. mən maraqdan başımı unitazın içinə salmışdım və 30 dəqiqə orada boğulmuşdum. alaturka idi, mənim başım da yekə. ilişib qaldım ala bir yandan başım suya dəyir çıxır, bir yandan klostrofobik təcrübə yaşayıram. qışqırıram, bağırıram eşidən yox. gülə-gülə gəlib çıxarmışdılar məni. siz siz olun, marağınıza hakim olun.