20. liseydə bir qız var idi. sadəcə xoşum gəlirdi. bu qız mənimlə paralel sinifdə oxuyurdu. o zamanlar da mənim "hızlı" dövrümdür. necə hızlı, dava falan edirəm, vurub-yıxan oğlan misali.

bu qızdan xoşlandığımı həmin sinifdə oxuyan uşaqlardan birinə dedim, dedim ki, "x-ə demə, amma ki, deyəsən mənim ondan xoşum gəlir."
cavab olaraq "heçnə brat, demək fikrin var bəs?" sualını aldım.
təbii ki, deməyəcəkdim, çünki adi xoşlantı idi. bu hissi "sevmək" adlandırmaq olmazdı. tənəffüsdən sonra girdik dərsə. dərsdən çıxanda gördüm həmin sinfin qızları sinfimizin qapısının ağzında dayanıblar. qorxu içində çıxdım, qızlardan biri :
"bankirə, o qız sizin sinifdən filankəsi sevir, ondan əlini üz" oldu. blin, bilmədim həmin sinifdəki sukaya nəsə deyim, yoxsa, bu qızların bütün sinfin arasında "otval" almağımamı ağlayım, getdim oturdum kolidorda, gijdillağ kimi həyatı sorğuladım, üçün kruqunda oturdum və ağladım

bir dəfə də sinif yoldaşımla mərcə girdik, mən dedim ki, sən bizim sinifdən filan qızdan "hə" cavabı ala bilməzsən, o dedi ki, alaram, dedim razıyam, əgər sən ondan "hə" cavabı alsan, nə istəsən edəcəyəm. uşaq getdi, "hə" aldı, sevgili belə oldular uzun müddət..

sıra məndə idi.. "abijni" qaldığım qız var idi, çox gözəl idi. dostum dedi ki, indi sən də get ona de ki, səni sevirəm. mən də təkərdəyəm, bilmirəm necə aradan çıxım. uşağa dedim ki, etməyəcəm, dedi ki ,"eləməyən liçni p*ysərdi"..

məcbur qalıb girdim qızı bir sinifdə tək tutdum, dedim, qızdan yox cavabı aldım, o günə qədər heç bir qızdan "yox" cavabı almayan mən o qızdan "yox" cavabı aldım, biabır oldum..