9. O qədər bitkinəm ki bu həyatda sözlərlə ifadə ediləcək qədər deyil sözlük. Ətrafdakilar baxır deyir ki həyatı əladı gəzir əylənir gülür danışır. Bilmirlər ki içimdəki fırtınaları. insanların bilməyi gərəkmir onsuz da çünki bilsələr belə önəmsəyəcəklərini düşünmürəm. Amma bildiyim tək şey var ki artıq dayanacaq gücüm qalmadı. Son çırpınışlardı bunlar. Dirənirəm. iş orasıdır ki əvvəllər ölüm daha maraqlı gəlirdi nəyin ki yaşamaq. indi isə artıq ölüm də maraqsız gəlir. Jokerin filmində "mənim üçün yaşayarsan mı? " sualının mahiyyətini indi dərk edirəm. Birisi üçün nə yaşamaq nə də ölmək istiyirəm. Hər şey o qədər poxdan görsənir ki gözümə heçnə maraqlı deyil bükülüb bir yerdə qalmaq və illərlə heçnə eləmədən dayanmaq istiyirəm. Bu gün məclisdə əshabi kəf haqqında eşitdim. Eyniylə ordakı personajlar kimi bir yatıb 300 il sonra ayılmaq istiyirəm. Hər şey boşdu, hər şey heçnədi, heçnə hər şeydi..
Bu düşüncələrlə yaşıyaraq ətrafdakıların da həyatını zəhər etmək də var birdə. Ən pisi də onların sənə dözdüyünü görmək və ya hiss etməkdi. Bu da başqa bir dərddi..