27. Düşüncə

Nə mənada düşüncə, beynində bir az müasirlik, nə bilim, ədəbiyyat, ya da hər cür kitabı oxumuş biri kimi yox. Məni başa düşüb-düşməməsi də deyil.

Qarşımdakı əks-cinsin başqaları ilə heç bir dərdi olmaması. Moruk, kimlə görüşürsən, əvvəl-axır bu sözü mütləq eşidəcəksən;
-ay da, o sarı koftalı qızın yubkasına bax, ayaqların əyridi bax, nəyə keçirtmisən onu əynivə?!
Bu sözlər insanı həddən artıq itici edir. Bu sözlər də yox e, belə düşünmək.

Fetişim dediyim şey bundan arınmış bir beyin, bundan arınmış bir düşüncədir. Əslində tam bu da deyil, bir az daha açım.

Bir mövzu haqqında söhbət edəndə, yola verici cavabların olmaması. Burda ikinci bir nüans girir araya, bilgi.

Danışırsan bir mövzunu və sən üstündə bir az daha dayananda onun 1-2 cümlədən sonra artıq səni dinləmə moduna keçməsini görürsən. Təbii ki, bu da çox gözəl bir şeydir, bilmir, susub dinləyir. Sadəcə bunun üst leveli olan, mövzu haqda səndən daha çox şey bilməsi məni dəli edir, daha da yaxınlaşdırır özünə.

Düşüncəni bir az da açım, düzü ancaq misallar gətirə bilirəm, təəssüf ki, düşündüklərimi vurucu cümlələrlə ifadə edə bilmirəm, amma hər şeyə misal gətirə də bilirəm * bu da benim "avantajım" xd .

Məsələn, afrikada uşaqların ölməsinə acıyanları da tanıyıram, amma bu uşaqların ölümünə səbəbkar olan hadisələrin fərqində olanını da, amma nəyə görə bunun təkcə afrikada olduğunu, misalçün qafqazda afrikadan qat-qat az olduğunun fərqində olanını da. Üçüncülərə dərin simpatiya ilə yanaşma kimi xəstəliyim var. Düzü fetişlə simpatiya hemen-hemen oxşar şeylərdir, fetiş daha üst level sayılar məncə,

(baxma: entrini bitirməyə ərinmək), qısacası, düşünmək və düşüncə səviyyəsi məni məndən alır -*