228. səni çox, çoox sevirəm. sənin bir gün olmayacağın fikri məni çox qorxudur. sənə nə qədər pis şeylər demiş olsam da, əsəbləşdirsəm, incitsəm də səni bəlkə də hamıdan çox mən istəyirəm. sənlə o qədər oxşayırıq ki. kaş mən sənə istedadlı olmanda da oxşasaydım. amma mən qərar verə bilməyən, hər şeydən bezən, qədir bilməz eşşəyin biriyəm. sənin də pis tərəflərin var. eqoistsən. amma gün keçdikcə səni daha yaxşı başa düşürəm. əvvəllər tək qalmaq istəməyinlə, tək nədənsə zövq almağınla məzələnirdimsə, artıq özümü tək deyilmişəm kimi hiss edirəm. həmişə sənin adını çəkəndə yaxşı sözlər eşitmişəm. ləyaqətli, vicdanlı, təmiz insan olduğun, bizi də belə yetişdirdiyin üçün çox sağol. yaxşı ki varsan.