359. qonşular fəryadımı eşidib hərəsi pəncərəmə bir daş atdı, amma daha yaxşı eşidə bilmək üçün.

mikrofon məndədir. eşidirsiz? 1-2, 1-2. hər şey qaydasındadır.
həyat davam etmir, nəfəs yoxdur, ürək atmır, amma beyin ölümü gerçəkləşməyib.
gözləməyin.

ağır keçən günün ardından gecə 6-a qədər oyaq qalıb, günorta 3-də yuxudan durub, işə getmək. son olaraq da yuxu rejiminin göyün 7-ci qatına uçması.

bədəndəki gümrahlıqla, beyindəki yorğunluğun möhtəşəm təzadı.
dayanacaqdakı insanların hərəsinin özü ilə ibrətamiz, ağır, ağrılı, utandırıcı, qarışıq xatirələrlə dolu olan möhtəşəm, kimsə tərəfindən dinlənilməyi gözləyən həyat hekayələri, düşüncələri, yaşanmışlıqlarının olması. çox güman ki, heç birindən xəbərim olmayacaq. dinləməyi çox istərdim, həmçinin məndəkiləri danışmağı.
uşaq vaxtı başımı lapatka ilə necə yardığımı, ilk sevgimi, ilk dəfə təkbaşına təyyarəyə minməyi, ilk dəfə qazandığım pulu, həyatın ilk gülümsəməsi və ilk şilləsi. bu sıra uzar gider, amma entrini bitirə bilməyəcəyəm. sərxoş deyiləm bu gecə. nəm, günlük. belə...