11. Təsəvvür edin. Sənin anan, atan və ya qardaşın, bacın vəfat edib sənin isə dərdivə bax; Uzaq qohumlar, əslən eyni kənddən olduğun adamlar gələcək, sən bunların oturması üçün çadır kiralamalısan ya da mərasim evi. Görəsən stulların sayı çatacaq mı? Yemək məsələsini necə həll edək? Bunların xərcini qarşılamaq məsələsini qoy qırağa, yaxın birisini itirmənin verdiyi acı və beyin yorğunluğu ilə çadır axtarmalısan, mərasim evi axtarmalısan, vaxtını, quraşdırılmasını danışmalısan. Bu cür işləri adətən pul qarşılığında görərlər, hər hansı bir şirkətdə, qurumda. Şirkət daxili və ya xarici iş görüşmələri üçün məkanları, restoranları təşkil et əvəzində maaşını al. Belə bir işdə işləsən Anan, atan vəfat etdiyi gün sənə əmək haqqı ödəyən şirkət də heç o gün belə işlərlə məşğul olmağıvı istəməz, səni başa düşərlər get dincəl, toparlan sonra işə gələrsən deyərlər. Belə bir iş qarşıva çıxsa bəlkə heç bəyənməzsən də, deyərsən ki "azdır maaşı, dəyməz bu qədər əziyyətə". Amma indi bu işi görürsən üstünə bir də xərcini də öz cibindən qarşılayırsan, özü də anavı itirdiyin gündə. Anavı itirməyin acısını yaşamaq istəyirsən, tək qalıb ağlamaq istəyirsən amma fikir imkan vermir ; görəsən nə qədər adam gələcək, stulların sayı çatacaq mı?