34. Təkcə qaradərililərə yox, demək olar bütün xarici millətlərə var. Yadıma gəli, hardasa təxmini 16-17 il falan əvvəl olardı mən uşaq idim onda. Bizim rayona beynəlxalq proqramların biri çərçivəsində (baxma: josh wandro) adlı bir ingilis gəlmişdi. 30 yaşı olmazdı, cavan oğlan idi. Bu bədbəxt velosipedlə gedirdi hər yerə. O vaxtlar da rayon bir yana, heç bakıda velosiped sürən yox idi. Hamı da bunu ələ salırdı ki, buna bax da bu boyda kişi səhər stadionda idmana gedir, velosiped sürür yolun ortasında, elə bil qaldığı evdə su yoxdu, küçədə su içir. Bu məktəbləri gəzib ingilis dili dərslərini müşahidə edirdi və özü ingiliscə proqramlaşdırma dərsi deyirdi kompüter mərkəzində. Əlində də adı yazılan a4 kağız gəzdirirdi. Çatana dını deyib, göstərirdi. Bir gün yenə bu işdəm çıxıb evə gedir. Çayxananın qabağında duran qaqalar başladılar bunun adıyla məzələnməyə. Bu da heç fikir vermədi, çönüb baxmadan getdi. Bir də jeffrey var idi, soyadı yadımda deyil. O amerikalı idi. O da ingilis dili dərslərini gəzib, şagirdlərlə söhbət edirdi. Bir gün bizim müəllimlərdən biri uşaq döyəndə jeffrey girib araya imkan verməmişdi. Dəhşət əsəbiləşib, başa salmağa çalışmışdı ki bu cür uşaqla davranmaq olmaz. 11-ci siniflər çölün ingilisi bizim müəllimə xod eliyir deyib, jeffreyi döyüb salmışdılar xadimələrin süpürgələri yığdığı yerə, ağzını bağlamışdılar. O gündən sonra heç bir xaricinin rayona ya da məktəbə gəldiyi yadımda deyil. Bakıda da dəfələrlə rast gəlmişəm asiyalı, qaradərili, ya tipindən azərbaycanlı olmadığı bilinən birinə insanlar gözləeini zilləyib baxırlar. Bəziləri də həddini aşıb qıyıqgöz, qarabala, mazot kimi nalayiq ifadələr işlədirlər. Uzun sözün qısası başlıqdan bir qədər çıxmış da olsam, azərbaycanda insanların böyük qisminin öz xalqına belə toleransı, hörməti yoxdur, onda qalmış başqalarına ola. Əksəriyyəti də üzülərək deyirəm ki səviyyəsizləşib insanlarımızın. Çox təəssüf.