əjdahalar googlla unudulmaz film replikaları - unudulmaz azərbaycan film replikaları - şair moşu göyəzənli - afaq bəşirqızı - məsləhətli filmlər - unudulmaz film səhnələri - xoşbəxtlik - nuriyyə əhmədova - valeh kərimov 26. Cəmiyyətin hər kəsimini təmsil edən obrazların yer aldığı film. Vaqif səmədoğlunun pyesi əsasında çəkilib. Azərbaycam filmləri içərisində ən sevdiklərim arasındadır. Xüsusən də Hüseyn obrazının sözləri film boyu diqqət çəkir. Hüseyn uşaq evində böyümüş, zəif xarakterli, yumşaq qəlbli biridir. Moşu isə deyərdim ki, boşboğazdır. Özünü çox böyük biri sanır, eyni zamanda bir gün layiq olduğu şöhrətə çatacağını düşünür. Moşu və söylü "çuşkalardır". Buna görə də Sevda və əri onları aşağı görür. Mən sevda və ərini görəndə Azərbaycanda geydirmə intelligent, "üst" təbəqəni görürəm. Film boyunca ən pis olduğum isə bu qədər çaxnaşmanın arasında qalan Sevinc-Hüseynin qızıdır. Bədbəxt ana, alkoqolik ataya sahib olmaq asan deyil. Atasının şam ağacını göstərib, "bu ağacı böyüdəcəyəm, böyüdəcəyəm, sonra da özümü bundan asacağam" deməsindən sonra gecə vaxtı hamı yatandan sonra ağacı bıçaqla kəsməyə çalışması Sevincin uşaq olaraq ata, anasının bədbəxtliyindən pay aldığını göstərir. O uşağı filmin sonunda hara qoyduqlarını bilən varsa, desin.
Filmdən çox adamın aşina olduğu ifadələr var. Məsələn, "detdom uşaqlarının atası olmur, naçalnik", "Kimlər itirmir ki bu dünyada. itirə-itirə gedirik".
)