38. inci/ John Steinbeck
Mənə bu kitab Oscar alan "Parasite" filmini xatırlatdı. Kino (obrazın adı) uzun illərdir nəsildən nəsilə ötürülən kasıb həyatını sürdürür. Ehtiyacı olduğu bir zamanda dənizdən bir inci tapır. Burda inci bir metafordur, eyni ilə "Parasite"də olan daş kimi. Kino incidə ilk öncə ailəsinə, özünə aid xoş xəyallar görsə də, sonradan gördüyü şey əvvəlki, kasıb həyatına duyulacaq həsrət olur. Kino'nun başına gələnlərdən pulun hər zaman xoşbəxtlik gətirmədiyini anlayırıq. Kino'da bunu anlayıb, dənizə atır. Inci aid olduğu yerdə olmalıydı, eynən bu situasiyadakı insanlar kimi.
"Bir şeyi çok arzulamak iyi değildi. Insan bir şeyi yeterince arzu etmeli, ireli gitmemeliydi."