2. (qeyd. kafkanın uşaqlığında nənəsindən məlikməmmədin nağlını yüzlərcə dəfə dinləyib aldığı travmanın təzahürüdür)

Bir gün timidus yolla gedirmiş. Dərəyə çatanda görür ağ qayanın qaraya çatan yerində bir qızıl quyruq kosa quşu oturub, sevinclə timidusa baxır. Timidus yaxınlaşır quşa deyir "ay qızıl quyruq niyə belə sevinclisən, xeyirdimi?" Quş deyir "yaradan sağolsun, umbay elində toy-bayramdı, köhnə moderator gedib, təzəsi gəlib. Deyir 41 gün sonra günəşin çıxdığı yerdə ay batanda hamını yazar edəcək. Dağlardan sel gəlib dərəni basanda umbay verənlər görünəcək. Səni də çağırırlar bu məclisə, onlara biraz söhbət agah edəsən. Amma nəbadə orada nellie barədə söz açasan.
Timidus düşür yola düşünə-düşünə ki sel dərəni basar amma günəşin çıxdığı yerdə aymı batar? az gedir, düz gedir, 20dağ aşır, 30dərə keçir, 40cı cığırın sonunda görür məclis qurulub. Çatır məclisin qapısının ağzına görür kafka ağlayır orada. Deyir "ay kafka niyə kədərlisən?" Kafka cavab verir ki bəs "yaradan sağolsun, məni məclisə buraxmadılar".
Timidus biraz da qabağa gedir, görür heçözüdəbilmir ağlayır. Soruşur "niyə ağlayırsan ay canım?" Cavab gəlir ki, "məni də məclisə buraxmadılar". Timidus girir məclisdən içəri, bir də görür nə?! içəridə 1001 cür ləziz təamlar, 1 damıcısı 1 qızıldan baha şərablar, canım sənə desin cocolar, bonglar nə bilim kef, damaq. Görür ən təzələrdən də təzə bir umbay oturub süfrənin başında, hamı da ondan söz gözləyir. Bircə nelli görmür. Umbay loxmasını udur deyir, "yaradan sağolsun, yığışdıq bu məclisə qeyd etməyə ki, bu gün sabah hamımız yazar olacağıq, şad firavan yaşayacağıq". Yazarlar, umbaylar alqışlayır.
Timidus keçir süfrəyə, 100 eldən ozan çağırır, kasıba, füqəraya sədəqə verir, ağsaqqallardan xeyir dua alıb keçir sözə". Deyir " dostlar sağolsun, bu məclisin səbəbi mənə o müqəddəs gün kimi aydındı. Bəs nellie haradadır?
Birdən ildırımlar çaxır, göy guruldayır, külək sağdan sola hücuma keçir, dağ yarılır içindən qızıl atın belində kosa quşu yetir məclisə. Deyir "div yuxudan oyandı, gəlib su istəyəcək, onu aparın dərəyə, suyu oradan içsin". Divi aparırlar dərəyə, div də 40gün dərənin dibində oturub bütün suyu içir. 41-ci gün gəlib çatanda günəş çıxdığı yerdə ay batır ama nə sel gəlir nə də dərə var. O gündən sonra bütün umbaylar yazar olur amma heç vaxt umbay verənlər görünmür.